lekarz chirurg, pływaczka klubów warszawskich, mistrzyni i rekordzistka Polski (kraul, grzbiet), olimpijka z Helsinek (1952).
Urodzona 8 grudnia 1933 w Skarżysku Kamiennej, córka Eugeniusza (dyplomaty) i Wiesławy, absolwentka Akademii Medycznej w Warszawie (lekarz chirurg), pływaczka (170 cm, 62 kg), w latach pięćdziesiątych najwybitniejsza polska grzbiecistka, reprezentantka AKS Chorzów (1951-1957) oraz klubów stołecznych: Budowlanych, Polonii (tu jej najwybitniejszym trenerem był Zbigniew Kuciewicz) i Legii.
5-krotna mistrzyni Polski: 100 m dow. (1953); 100 m grzb. (1952, 1957); 200 m grzb. (1952, 1957). 11-krotna rekordzistka Polski (basen 25 m): 50 m dow. – 33,6 (16.05.1952 Warszawa), 32,8 (25.05.1952 Warszawa); 100 m dow. – 1.14,7 (24.05.1952 Warszawa), 1.12,9 (24.05.1952 Warszawa), 1.11,8 (08.02.1953 Wrocław); 100 m grzb. – 1.20,6 (14.03.1953 Poznań); 1.18,9 (15.03.1953 Poznań); 200 m grzb. – 2.57,2 (17.08.1952 Siemianowice), 2.54,0 (14.03.1953 Poznań), 2.52,9 (23.03.1953 Warszawa), 2.49,6 (27.03.1955 Poznań).
Zmarła w Warszawie 12 stycznia 1989.
*1952 Helsinki: pływanie, 100 m st. grzb. – 6 m. w przedb. (7 zaw.) z czasem 1.25,5, odp. z konk. (zw. I. Harrison, RPA – 1.14,3).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 276; Pawlak, Olimpijczycy, s. 173; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 70; Waśko, Krótki basen, s. 19, 20, 25, 26; Kronika Sportu, s. 971, 974, 975; Klimontowicz, Sport pływacki, s. 41, 45; Tuliszka, 80 lat PZP, s. 111; USC Skarżysko-Kamienna (pismo z 24 września 2003 i informacja, że w latach 1933-1936 w/w nie figuruje w archiwum tamt. USC).