Anna Maria Rybicka

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

ps. “Rybka”, studentka, mistrzyni świata seniorek w drużynie (Hawana, 2003), mistrzyni świata kadetek i juniorek, medalistka mistrzostw świata seniorek, srebrna medalistka olimpijska z Sydney (2000) w drużynie floretowej.

Urodzona 28 marca 1977 w Gdyni, córka Marka Tadeusza (absolwent Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni) i Jolanty Marii Koseckiej (absolwentka Politechniki Gdańskiej), absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Gdańsku (1996), Wyższej Szkoły Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych i Politycznych w Gdyni oraz SGH w Warszawie (2002), florecistka (171 cm, 63 kg) AZS-AWF Gdańsk. Ojciec zaszczepił jej żyłkę sportową (lodowisko, pływalnia, narty), ale na salę szermierczą zaprowadziła mama. Wygrała pierwszy turniej zorganizowany w słynnej, Sportowej Szkole Podstawowej nr 70 (Gdańsk – Oliwa, ul. VII Dwór 6), gdzie się zaraz potem przeniosła i spotkała wspaniałego trenera i wychowawcę Longina Szmita, którego szanowała i podziwiała (nauczyciel wf, trener, znawca poezji francuskiej, numizmatyk, hodowca kwiatów, artysta plastyk upiększający szkołę nr 70). Duże sukcesy sportowe odniosła już jako kadetka (do lat 17) i juniorka (do lat 20).

Była mistrzynią świata (1994 Meksyk) i srebrną medalistką MŚ (1992, Bonn) w kat. do lat 17 oraz 4-krotną medalistką MŚ juniorów, zdobywając tytuł mistrzyni świata w konkurencji indywidualnej na Teneryfie (1997) i dwukrotnie drużynowej – w Paryżu (1995) i Tournoi (1996). Wśród seniorek zdobyła 3-krotnie tytuł mistrzyni (1993, 1995, 1998) i 2-krotnie wicemistrzyni (1996, 2000) Polski (ind.). Po raz pierwszy w historii polskiej szermierki została w drużynie (z Sylwią Gruchałą, Małgorzatą Mroczkiewicz i Małgorzatą Wojtkowiak) mistrzynią świata, po zwycięstwie w finale nad zespołem Rosji (Hawana, 2003). Brązowa medalistka MŚ z La Chaaux de Fonds (1998) w konk. drużynowej i brązowa medalistka ME (1997) z Gdańska w konkurencji indywidualnej, a ponadto 3-krotna finalistka MŚ: 1993 Essen – 7. msc (floret druż.), 1994 Ateny – 5. msc (floret druż.), 1997 Kapsztad – 7. msc (floret ind.). Kariera sportowa wicemistrzyni olimpijskiej przerywana była dwoma ciężkimi operacjami: przed igrzyskami w Atlancie (1994) – pęknięcie i usunięcie śledziony i przed Sydney (1999) – naderwanie wiązadła krzyżowego kolana prawej nogi (nie chodziła przez 7 tygodni).

*1996 Atlanta: szermierka, floret ind. – pierwszą rundę przeszła bez walki, w drugiej przegrała 8:15 z A. Mohamed (Węgry), odp. z konk.; floret druż. – w pierwszej rundzie Polki pokonały USA 45:44, w ćwierćfin. przegrały z Niemkami 35:45, a w meczu o msc 7-8 przegrały z Chinami 32:45, zajmując 8. msc w turnieju (zw. Włochy). Partnerkami w drużynie były: K. Felusiak i B. Szewczyk.

*2000 Sydney: szermierka, floret ind. – w 1/16 finału po porażce z Meng Jie (Chiny) 9:15 zajęła w turnieju 22. msc; floret druż. – Polki po zwycięstwie z Chinkami 45:33 i po pokonaniu Niemiec 45:34, w finale przegrały z Włochami 36:45 zdobywając srebrny medal. Partnerkami w drużynie były: S. Gruchała, M. Mroczkiewicz i B. Szewczyk-Wolnicka.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 314; Pawlak, Olimpijczycy, s. 220; Magazyn Olimpijski 2000, nr 8-9, s. 89 i nr 10-11, s. 130-131; Kronika 2000, s. 197, 235-236; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 167; Biuletyn PZS 1993-2000; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 89; USC Gdynia, AU 1997/1977.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.