pięściarz spod Białegostoku, olimpijczyk z Barcelony (1992).
Urodzony 20 grudnia 1968 w Bielsku Podlaskim, syn Mikołaja i Ireny Rybaczuk, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej w Zespole Szkół Melioracji Wodnych w Białymstoku (1987), aktualnie uczy się w Zaocznym Technikum Mechanicznym w Białymstoku. Bokser wagi lekkiej i lekkopółśredniej (169 cm, 60 kg) Gwardii Białystok (1983-1990), tamtejszego Hetmana (1991-1994) i Olimpii Poznań (1995-1997).
3-krotny mistrz Polski (1991, 1996, 1997) w wadze lekkiej, 4-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1991-1993 (3 zwycięstwa, 1 porażka), a także 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1993, 1996) i 1-krotny mistrzostw świata (1993), gdzie jednak nie odniósł większych sukcesów. Zwycięzca turnieju im. F. Stamma (1995) w w. lekkiej. Stoczył ogółem 294 walki amatorskie (247-5-42) i przeszedł na zawodowstwo (1998). Wstąpił do Poznańskiego Klubu Bokserskiego. Stoczył do 30 października 2002 – 26 walk zawodowych (13-1-12).
*Barcelona 1992: boks, w. lekka 60 kg – w pierwszej kolejce pokonał przez rsc w III rundzie Justina Rowsella (Australia), w drugiej przegrał 1:10 z Marco Rudolphem (Niemcy) i odp. z konk. (zw. O. De La Hoya, USA).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 324; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 225; Pawlak, Olimpijczycy, s. 234 (niekompletne dane dot. kariery sportowej); Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 219; USC Bielsk Podlaski, AU 856/1968.