Grzegorz Cziura

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

CZIURA GRZEGORZ (1952-2004)

CZIURA GRZEGORZ

ps. “Kogut”, górnik, ciężarowiec z Knurowa, srebrny medalista olimpijski z Montrealu (1976).

Urodzony 3 stycznia 1952 w Knurowie w rodzinie górniczej, syn Ernesta i Reginy Kocjan, absolwent Technikum Górniczego w Siemianowicach. Podobnie jak wszyscy chłopcy na Śląsku chciał kopać piłkę, ale czego można dokonać na boisku mierząc 157 cm i ważąc 60 kg? Nic więc dziwnego, że mając 16 lat dokonał świadomego wyboru i 11 listopada 1968 zjawił się na treningu ciężarowym w Łaziskach Górnych (pierwszy trener Sylwester Przybylski).

Zawodnik Górnika Siemianowice 1970-1981(trenerzy Jan Zawisza i Norbert Skrzypiec), wygrał Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży (1971) i w następnym roku zakwalifikował się do ekipy olimpijskiej w wadze koguciej (56 kg). Nieudany występ w Monachium 1972 (spalony podrzut), długa rekonwalescencja po usunięciu łękotki i ciągłe kłopoty z nadwagą (by startować w w. koguciej musiał zrzucać nawet 5 kg) opóźniły postępy siłacza z Siemianowic. Ale pracowitość i upór przyniosły wreszcie spodziewane efekty: rezerwowy zawodnik na IO w Montrealu w ostatniej chwili desygnowany na pomost, po zrzuceniu 5 kg nadwagi – zdobył srebrny medal, co uznano za sporą sensację.

Dwukrotny mistrz Polski w wadze piórkowej (60 kg) 1972, 1978 i rekordzista świata w wyciskaniu (też w tej wadze) – 126 kg (1976) był także srebrnym medalistą MŚ 1976 w  w. koguciej (56 kg) – 252,5 kg (115+137,5), brązowym medalistą MŚ 1977 w w. piórkowej (60 kg) – 270 kg (122,5+147,5) i brązowym medalistą ME 1977 w w. piórkowej (60 kg) – 270 kg (122,5+147,5).

Mimo niewątpliwych sukcesów nie lubił rozgłosu, wywiadów i dziennikarzy. Kochał samotność (także w czasie treningu), czego nie chciano respektować i sugerowano, że ślady w psychice zawodnika zostawiły ciągłe trudności z wagą (ostra dieta, długie “parówki”, odwadnianie organizmu).

Zrezygnował z uprawiania sportu dokładnie po 12 latach (11 listopada 1980). Następnego dnia powrócił do pracy w kopalni. Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zmarł 17 lipca 2004 w Siemianowicach Śląskich. Miał 52 lata.

*1972 Monachium: w. kogucia 56 kg – nie ukończył konk. na skutek spalenia podrzutu (120+102,5+spalony) – zw. I. Foeldi Węgry – 377,5 kg: 127,5+107,5+142,5.

*1976 Montreal: w. kogucia 56 kg
 – 2. msc na 24 start. z wynikiem 252,5 kg:115+137,5, zdobywając srebrny medal (zw. N. Nurikjan Bułgaria – 262,5 kg: 117,5+145).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 175 (tu błędnie miejsce urodzenia Kraków); Pawlak, Olimpijczycy, s. 54 (podobny błąd jak wyżej); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 54; Szyk, Polski sport ciężarowy, s. 44, 48, 56; Duński, Od Paryża, s. 126-127; Kronika Sportu, s. 978.