Grzegorz Cziura

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

CZIURA GRZEGORZ (1952-2004)

CZIURA GRZEGORZ

ps. “Kogut”, górnik, ciężarowiec z Knurowa, srebrny medalista olimpijski z Montrealu (1976).

Urodzony 3 stycznia 1952 w Knurowie w rodzinie górniczej, syn Ernesta i Reginy Kocjan, absolwent Technikum Górniczego w Siemianowicach. Podobnie jak wszyscy chłopcy na Śląsku chciał kopać piłkę, ale czego można dokonać na boisku mierząc 157 cm i ważąc 60 kg? Nic więc dziwnego, że mając 16 lat dokonał świadomego wyboru i 11 listopada 1968 zjawił się na treningu ciężarowym w Łaziskach Górnych (pierwszy trener Sylwester Przybylski).

Zawodnik Górnika Siemianowice 1970-1981(trenerzy Jan Zawisza i Norbert Skrzypiec), wygrał Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży (1971) i w następnym roku zakwalifikował się do ekipy olimpijskiej w wadze koguciej (56 kg). Nieudany występ w Monachium 1972 (spalony podrzut), długa rekonwalescencja po usunięciu łękotki i ciągłe kłopoty z nadwagą (by startować w w. koguciej musiał zrzucać nawet 5 kg) opóźniły postępy siłacza z Siemianowic. Ale pracowitość i upór przyniosły wreszcie spodziewane efekty: rezerwowy zawodnik na IO w Montrealu w ostatniej chwili desygnowany na pomost, po zrzuceniu 5 kg nadwagi – zdobył srebrny medal, co uznano za sporą sensację.

Dwukrotny mistrz Polski w wadze piórkowej (60 kg) 1972, 1978 i rekordzista świata w wyciskaniu (też w tej wadze) – 126 kg (1976) był także srebrnym medalistą MŚ 1976 w  w. koguciej (56 kg) – 252,5 kg (115+137,5), brązowym medalistą MŚ 1977 w w. piórkowej (60 kg) – 270 kg (122,5+147,5) i brązowym medalistą ME 1977 w w. piórkowej (60 kg) – 270 kg (122,5+147,5).

Mimo niewątpliwych sukcesów nie lubił rozgłosu, wywiadów i dziennikarzy. Kochał samotność (także w czasie treningu), czego nie chciano respektować i sugerowano, że ślady w psychice zawodnika zostawiły ciągłe trudności z wagą (ostra dieta, długie “parówki”, odwadnianie organizmu).

Zrezygnował z uprawiania sportu dokładnie po 12 latach (11 listopada 1980). Następnego dnia powrócił do pracy w kopalni. Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Zmarł 17 lipca 2004 w Siemianowicach Śląskich. Miał 52 lata.

*1972 Monachium: w. kogucia 56 kg – nie ukończył konk. na skutek spalenia podrzutu (120+102,5+spalony) – zw. I. Foeldi Węgry – 377,5 kg: 127,5+107,5+142,5.

*1976 Montreal: w. kogucia 56 kg
 – 2. msc na 24 start. z wynikiem 252,5 kg:115+137,5, zdobywając srebrny medal (zw. N. Nurikjan Bułgaria – 262,5 kg: 117,5+145).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 175 (tu błędnie miejsce urodzenia Kraków); Pawlak, Olimpijczycy, s. 54 (podobny błąd jak wyżej); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 54; Szyk, Polski sport ciężarowy, s. 44, 48, 56; Duński, Od Paryża, s. 126-127; Kronika Sportu, s. 978.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.