Krystyna Ostromęcka-Guryn

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

ps. “Mała”, inżynier elektronik, siatkarka klubów warszawskich, brązowa medalistka z Meksyku (1968).

Urodzona 12 marca 1948 w Bydgoszczy, córka Jerzego (profesor SGGW) i Marii Boufał (prac. naukowy Katedry Chemii Rolnej SGGW), absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. J. Kochanowskiego przy ul. Wiktorskiej w Warszawie (1966) i Wydziału Elektroniki PW (1972), gdzie otrzymała tytuł magistra inż. (spec. aparatura elektroniczna). Na uczelni miała znakomitą opinię (wybitnie zdolna, systematyczna, sumienna o wszechstronnych zainteresowaniach zwłaszcza w zakresie nauk ścisłych) z nie mniejszym entuzjazmem i zaangażowaniem uprawiała też sport (początki dzięki nauczycielce wf w gimnazjum na Wiktorskiej Barbarze Włodarskiej).

Zawodniczka (176 cm, 62 kg) klubów stołecznych: SKS, MDK, Legii (główna część kariery sportowej) i Spójni (1964-1978). Z drużyną Legii wywalczyła 4 tytuły wicemistrzyni Polski (1965, 1967-1969) i 3-krotnie brązowe medale MP (1970-1972). 143-krotna reprezentantka Polski (1968-1974), brązowa medalistka ME w Reggio Emilia (1971) oraz 2-krotna uczestniczka MŚ: w Warnie (1970) i Meksyku (1974), gdzie polska drużyna zajęła 9 m. Zawodniczka wszechstronna, ale w reprezentacji przede wszystkim rozgrywająca. W drużynie olimpijskiej znalazła się niespodziewanie (w zastępstwie Hanny Busz, która zachorowała na żółtaczkę). Po zakończeniu kariery reprezentacyjnej (1974, MŚ w Meksyku) poświęciła się wyuczonemu zawodowi będąc wieloletnim pracownikiem Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Techniki Medycznej w Warszawie (pracowano m.in. nad konstrukcją stymulatora serca). Mistrzyni Sportu odznaczony m.in. srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

*1968 Meksyk: zawodniczka drużyny siatkówki, która po zwycięstwach nad Koreą Płd. 3:2 (najdłuższy pojedynek igrzysk trwający 125 minut! – grała w podstawowej “szóstce”), USA 3:0, Meksykiem 3:2 (prowadzący drużynę gospodarzy Stanisław Poburka cudem nie odebrał Polkom punktów i medalu!), CSRS 3:0, Peru 3:1 oraz porażkach z ZSRR 0:3 i Japonią 0:3 zajęła w turnieju 3. msc zdobywając brązowy medal (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Aszkiełowicz – Wojno Halina.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 290; Pawlak, Olimpijczycy, s. 191 (tu błędny dzień urodzenia 13 marca); Duński, Od Paryża, s. 627-628; MES, t. 2, s. 235; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 175 i dalsze; APW, nr ind. 73708.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.