Danuta Piecyk




policjantka, czołowa sprinterka (400 m) i płotkarka (400 m) lat  siedemdziesiątych, olimpijka z Monachium (1972).

Urodzona 27 września 1950 w Stargardzie Szczecińskim, córka Józefa Zbigniewa i Stefanii Garczarek, absolwentka szkoły średniej, lekkoatletka (179 cm, 63 kg ) LKS Pomorze Stargard (1967-1970) i Gwardii Olsztyn (1971-1982) specjalizująca się w biegu na 400 m (płaskie i płotki), wychowanka trenera Jerzego Cieśli (Pomorze), podopieczna trenera Janusza Malinowskiego (Gwardia).

20-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1970-1975 (34 starty, 2 zwycięstwa indywidualne), rekordzistka świata w biegu na 400 m ppł – 56.7 (11 sierpnia 1973 Warszawa), 23-krotna rekordzistka kraju (400 m, 400 m ppł, reprezentacyjnych sztafetach 4×100 i 4×400 m oraz klubowej sztafecie 4×400 m) i 6-krotna mistrzyni Polski: 400 m (1975), 400 m ppł (1973-1975), 4×100 m (1971, 1973). Rekordy życiowe: 100 m – 11.8 (3 czerwca 1972 Olsztyn), 200 m – 23.8 (28 sierpnia 1974 Warszawa), 400 m – 52.3 (9 sierpnia 1972 Warszawa) i 52.62 (3 września 1972 Monachium), 200 m ppł – 28.2 (22 lipca 1970 Wałcz), 400 m ppł – 56.83 (13 lipca 1974 Augsburg). 3-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1969, 1971, 1974), gdzie nie odniosła sukcesów indywidualnych.

W sztafecie 4×400 m natomiast Polki zajęły w Helsinkach (1971) – 5 m., a w Rzymie (1974) – 4 m. Lepsze wyniki uzyskała uczestnicząc 2-krotnie w halowych mistrzostwach Europy, gdzie zdobyła brązowe medale w sztafecie 4×2 okrąż. W Rotterdamie (1973) biegła wraz z D. Manowiecką, M. Skrzypińską i K. Kacperczyk, natomiast w Katowicach (1975, z  Z.  Zwolińską, K. Kacperczyk i G. Nowaczyk. Po zakończeniu kariery sportowej została policjantką. Mistrzyni Sportu, odznaczona m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

*1972 Monachium: lekkoatletyka, 400 m – 3 m. w VII przedb. (7 zaw.) z czasem 53.08, 5 m. w III ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 52.62, odp. z konk. (zw. M. Zehrt, NRD – 51.08); 4×400 m – Polki nie ukończyły II przedbiegu na skutek zgubienia pałeczki, odp. z konk. (zw. w finale NRD – 3.23.0). Partnerkami P. w sztafecie były: K. Kacperczyk, E. Skowrońska i B. Zientarska.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 299; Pawlak, Olimpijczycy, s. 202; Łojewski, Mecze kobiet, s. 16; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 9 , 176, 178, 179, 195, 251, 260, 262, 268, 270; “Lekkoatletyka”, 1972 , nr 11, s. 22, 24; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 23; European Indoor Handbook, s. 72; MES, t. 2, s. 253; USC Stargard Szczeciński, AU 1289/1950.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.