Włodzimierz Stefański

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

trener, wychowanek wrocławskiej Gwardii, jeden z najlepszych siatkarzy “złotej szóstki” Huberta Wagnera, mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski (1976).

Urodzony 20 listopada 1949 we Wrocławiu, syn Tadeusza i Janiny Syseckiej, absolwent miejscowego X Liceum Ogólnokształcącego (1967) i warszawskiej AWF (1979), gdzie otrzymał tytuł magistra sportu. Siatkarz (192 cm, 90 kg) Gwardii Wrocław (od 1965), warszawskich drużyn Skry i AZS, rzeszowskiej Resovii, stołecznej Legii i fińskich klubów: KIMMO Lahti i Mikheli Vauhti.

Na krajowym podwórku najwięcej zdziałał w Resovii: 3. msc w finałach PEZP (1973/74), 2 tytuły mistrza Polski (1974, 1975) oraz 3-krotnie brązowy medal MP 1977 (Resovia), 1978, 1980 (Legia). 267-krotny reprezentant Polski (1969-1980). Do drużyny narodowej szedł typową drogą szkolenia juniorów z Gwardii Wrocław poprzez AZS w Warszawie (był zawodnikiem uczelnianej drużyny), gdzie spotkał nie tylko znakomitych sparing partnerów, ale także wyjątkową opiekę szkoleniową (Kraus, Szuppe, Szlagor). Dało to spodziewane wyniki i dlatego także Hubert Wagner po objęciu reprezentacji uznał Stefańskiego za “idealny komponent w złotej szóstce”. Potrafił wykorzystać jego blok (mimo, iż nie był najwyższy, uważał, że robił to często lepiej od Wójtowicza), spokój, nieprawdopodobną dyscyplinę taktyczną szczególnie na środku bloku. I nie przeszkadzał mu fakt, że jego wybraniec nie był zbyt pracowity (szczególnie na treningach), a w grze na boisku w jego wykonaniu zachodziła odwrotnie proporcjonalna skuteczność do widowiskowości (nie był showmenem). Był jednak w sumie świetnym zawodnikiem grającym z niesamowitym poświęceniem. Mistrz świata z Meksyku (1974), finalista mistrzostw świata 1978 z Rzymu (8. msc) i 2-krotny uczestnik Pucharu Świata 1973 Praga (2. msc) i 1977 Tokio (4. msc). Poza tym 2-krotny srebrny medalista ME z Belgradu (1975) i Helsinek (1977) oraz finalista ME 1971 z Mediolanu (6. msc).

Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.

*1972 Monachium: członek drużyny siatkówki, która po zwycięstwie nad Tunezją 3:0 oraz porażkach z CSRS 0:3, Koreą Płd. 1:3, Bułgarią 2:3 i ZSRR 2:3 zajęła w grupie 5. msc; w spotkaniu o miejsca 9-10 pokonała Kubę 3:0, zajmując w turnieju 9. msc (zw. Japonia). Skład drużyny zob. – Ambroziak Zdzisław.

*1976 Montreal: członek drużyny siatkówki
, która po zwycięstwach nad Koreą Płd. 3:2, Kanadą 3:0, Kubą 3:2 i CSRS 3:1 zajęła 1. msc w grupie; w spotkaniu o lokaty 1-4 pokonała Japonię 3:2; w meczu o miejsca 1-2 wygrała z ZSRR 3:2, zdobywając złoty medal. Skład drużyny zob. – Bebel Bronisław.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 243; MES, t. 2, s. 467; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109 i dalsze; Duński, Od Paryża, s. 855 – 856; AAWF Warszawa, sygn. D – 3988 / Z.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.