Antoni Gałecki

GAŁECKI ANTONI (1906-1958)

księgowy, trener, reprezentacyjny obrońca z Łodzi, olimpijczyk z Berlina (1936), uczestnik walk pod Tobrukiem i  Monte Cassino.

Urodzony 4 czerwca 1906 w Łodzi syn Stanisława i Walerii z Fronkiewiczów, ukończył miejscową Państwową Szkołę Handlową Męską, gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości (21 czerwca 1926). Pierwszą część służby wojskowej (1927) odbył w 1 p. Łączności w Zegrzu, skąd odkomenderowany został do 4 Dyonu Samochodowego w Łodzi, gdzie ukończył kurs szoferski i szkołę podoficerską. Po powrocie przeniesiony do p. Radiotelegraficznego w Warszawie. Ekspedient w firmie M. Silberstein (Piotrkowska 242), po czym  pracownik biurowy w Łódzkim Towarzystwie Elektrowni (1930-1939).
Piłką nożną zainteresował się w 1922 wstępując do Łódzkiego Klubu Sportowego (od 1926 w pierwszej drużynie) w którym (do 1939) rozegrał ponad 400 spotkań, będąc wieloletnim kapitanem zespołu ligowego. Reprezentował Polskę w 22 (w tym 18 w drużynie A) spotkaniach międzypaństwowych (debiut 27 października 1928 przeciwko Czechosłowacji w Pradze). W latach 1937-1938 brał udział w meczach eliminacyjnych do mistrzostw świata w grupie II, dwukrotnie występując w drużynie reprezentacyjnej, która pokonała Jugosławię 4:0 w Warszawie i 1:0 w Belgradzie. W 1/8 finału mistrzostw świata w Strasburgu grał (5 czerwca 1938) w słynnym meczu z Brazylią (5:6). Zmobilizowany w 1939 odbył całą kampanię wrześniową w stopniu kaprala jako kierowca w Dywizjonie Samochodowym – Łódź. Internowany w obozie jenieckim w mieście Eger na Węgrzech, uciekł i przez Jugosławię i Turcję dostał się do Palestyny, gdzie wstąpił do II Korpusu. Uczestnik walk pod Tobrukiem i o Monte Cassino. Od 1945 był wykładowcą w szkole kierowców  w Centrum Wyszkolenia Armii we Włoszech. Awansowany do stopnia podporucznika. Po powrocie do kraju (10 lutego 1947) przez rok pracował jako biuralista w Łódzkiej Elektrociepłowni, a następnie (1949-1951) był kierownikiem garaży w Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Łódzkiego. Ukończył także kurs trenerów piłkarskich szkoląc młodzież w macierzystym ŁKS i w KS Boruta Zgierz. Ożeniony z Marią Wilk (1931), miał córkę Barbarę (1933). Zmarł w Łodzi 14 grudnia 1958 i pochowany jest na cmentarzu “Mania”.

  Bibl.: Słownik WF, 1984, z. 2, s. 81-82 (Andrzej Bogusz); Bogusz, Olimpijczycy, s. 42; Głuszek, Leksykon 1999, s. 192; EP Fuji, t. 20, s. 167; Gowarzewski, Encyklopedia, s. 372; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 361; 80 lat ŁOZPN, s. 158; Pawlak, Olimpijczycy, s. 74; CAW:AP 837.
*1936 Berlin: obrońca drużyny, która w elim. pokonała Węgry 3:0, w ćwierćfin. W. Brytanię 5:4, w półfinale przegrała z Austrią 1:3, a w meczu o brązowy medal uległa Norwegii 2:3 zajmując 4 m. w turnieju (zw. Włochy ). Gałecki wystąpił we wszystkich spotkaniach. Skład drużyny zob. Albański Spirydion.