inżynier mechanik lotniczy, wioślarz krakowskiego AZS, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 14 kwietnia 1925 w Jaśle, syn Ignacego i Zofii Parys, absolwent Politechniki Krakowskiej, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera mechanika lotniczego. Wioślarz (183 cm, 76 kg), reprezentant krakowskiego AZS (1949-1959). Dwukrotny mistrz Polski, był też olimpijczykiem (1952), finalistą ME 1958 Poznań: 6 m. (dwójki bez sternika, partner Zdzisław Adamik) i akademickim mistrzem świata 1949 Budapeszt i 1951 Berlin (dwójka ze sternikiem, partner Romuald Thomas, st. Zdzisław Michalski). Pilot szybowcowy i samolotowy I kl., zasłużony mistrz sportu i zasłużony działacz lotnictwa, instruktor wioślarstwa i narciarstwa turystycznego, sędzia sportowy.
Zmarł 30 lipca 2015 roku w Saint-Jean-de-Matha w Quebecu (Kanada).
*1952 Helsinki: wioślarstwo, dwójki ze sternikiem – 2 m. w przedb. (3 osady) w czasie 7:58.8, 3 m. w półfin. (4 osady) w czasie 8:12.1, w rep. Polacy przegrali z Danią w czasie 8:00.9 (Dania 7:51.2), odp. z konk. Partnerami w osadzie byli: R. Thomas i st. Z. Michalski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 259; Pawlak, Olimpijczycy, s. 154; Porada, Igrzyska, s. 839; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 64, 81; USC Jasło, AU 91/1925.