inżynier, wioślarz i lekkoatleta wrocławskiego AZS, olimpijczyk, finalista w czwórce bez sternika w Helsinkach (1952).
Urodzony 11 lutego 1929 w Krotoszynie, syn Józefa Wojciecha i Stanisławy Rygiel, absolwent Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej (uczelnie te pracowały razem), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera rolnika. Wioślarz (189 cm, 87 kg) miejscowego AZS, w którego barwach pływał w czwórce bez sternika wraz m. in. ze starszym bratem Zbigniewem.
Największy sukces odniósł w Helsinkach (1952), gdzie polska osada startowała w finale. Także lekkoatleta AZS Wrocław (1948-1949), wicemistrz Polski w 10-boju (1948) z rekordem życiowym 4365 pkt. (23-24 października 1948 Wrocław). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Żonaty (inżynier rolnik), ma dwoje dzieci (córka jest prawnikiem, a syn inżynierem).
Zmarł 23 października 2012 roku.
*1952 Helsinki: czwórki bez sternika – 3 m. w przedb. (4 osady) z czasem 6:43.0, 1 m. w rep. (3 osady) z czasem 6:45.9, 1 m. w rep. półfin. (3 osady) z czasem 6:43.0, 5 m. w finale (5 osad) z czasem 7:28.2 (zw. Jugosławia – 7:16.0). Partnerami w osadzie byli: H. Jagodziński, Z. Schwarzer i Z. Żarnowiecki.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 316; Pawlak, Olimpijczycy. S. 225; Schwarzer, Dolnośląscy, s. 42, 56; Porada, Igrzyska, s. 839, 846; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 81.