Jadwiga Szoszler-Wilejto


nauczycielka wf, trenerka, czołowa łuczniczka świata lat siedemdziesiątych, mistrzyni i rekordzistka świata i Europy, olimpijka z Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwy (1980).

Urodzona 22 stycznia 1949 w Rzeszówku koło Złotoryi, córka Marka i Władysławy Hałabura, absolwentka Liceum Pedagogicznego w Szczecinie (1968) i poznańskiej AWF (1976), gdzie otrzymała tytuł magistra wf (od 1980 trener łucznictwa II kl., od 2002 I kl.). Zawodniczka (175 cm, 67 kg) Rybaka i Łucznika Trzebież, Chemika Police i Obuwnika Prudnik, gdzie w czasie kariery zawodniczej (1960-1985) czuwali nad nią szkoleniowcy: Dionizy Michalczyk i Roman Karawan. W ciągu ponad 15 lat startów była 42-krotną rekordzistką Polski i 3-krotną mistrzynią kraju w konkurencji ind. Ł2AB (1971, 1975, 1977) zdobywając w sumie na MP – 39 medali. Inne czołowe osiągnięcia: 2-krotna mistrzyni świata 1971 (Ł2AB druż.), 1977 (2 x 60 m); medalistka MŚ: 2-krotnie srebrna 1977 (Ł2AB ind. i 2 x 70 m) i brązowa 1971 (2 x 50 m); mistrzyni Europy 1976 (70 m); medalistka ME – 2-krotnie srebrna (ŁAB druż. i 60 m ) i 2-krotnie brązowa (ŁAB ind. i 50 m). Była także rekordzistką świata: 60 m – 322 pkt. (1971), 2 x 60 m – 630 pkt. (1977), ŁAB druż. – 3518 pkt. (1971) i Ł2AB druż. – 6907 pkt. (1971).

Po zakończeniu kariery zawodniczej nauczycielka wf (Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Prudniku) i trenerka w prudnickim Obuwniku (wychowawczyni m. in. Małgorzaty Jania, Alicji Trzcionka i Marty Andruszko) oraz sędzia sportowy i działaczka społeczna PKOl, PZŁ i SZS. Zasłużona Mistrzyni Sportu odznaczona m. in. trzykrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Srebrnym (1976) i Złotym (1986) Krzyżem Zasługi. Mężatka (Jerzy, ślusarz narzędziowy), ma córkę Izabelę (1972), absolwentkę gdańskiej AWF (nauczycielka wf).

*1972 Monachium: łucznictwo, 4-bój ind. – 18 m. na 40 start. z wynikiem 2297 pkt., dystans 70 m: 271 i 271, 60 m: 289 i 284, 50 m: 291 i 269, 30 m: 314 i 308 (zw. D. Wilber USA – 2424 pkt., dystans 70 m: 277 i 288, 60 m: 298 i 319, 50 m: 287 i 285, 30 m: 336 i 334).

*1976 Montreal: łucznictwo, 4-bój ind. – 6 m. na 27 start. z wynikiem 2395 pkt., dystans 70 m: 291 i 290, 60 m: 300 i 299, 50 m: 276 i 279, 30 m: 333 i 327 (zw. L. Ryon USA – 2499 pkt., dystans 70 m: 276 i 302, 60 m: 301 i 324, 50 m: 307 i 311, 30 m: 333 i 345).

*1980 Moskwa: łucznictwo, 4-bój ind. – 11 m. na 29 start. z wynikiem 2328 pkt., dystans 70 m: 284 i 247, 60 m: 302 i 301, 50 m: 263 i 281, 30 m: 316 i 334 (zw. K. Losaberidze ZSRR – 2491 pkt., dystans 70 m: 299 i 282, 60 m: 317 i 304, 50 m: 295 i 304, 30 m: 346 i 344).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 364; Pawlak, Olimpijczycy, s. 282; MES, t. 2, s. 607; Kronika Sportu, s. 942; Księga sportu, s. 258-259; Porada, Igrzyska, s. 888, 901, 987; Zawiślański, 50 lat łucznictwa, s. 277-278; Archiwum PZŁ; Wywiad środowiskowy.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.