nauczyciel wf, trener, skoczek narciarski, pierwszy mistrz Polski z Sudetów (1963), olimpijczyk z Innsbrucku (1964) i Grenoble (1968).
Urodzony 9 listopada 1939 w Sanoku, syn Franciszka i Ireny, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Karpaczu (1957) i wrocławskiej WSWF (1962), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i uprawnienia trenera II kl. Skoczek narciarski (179 cm, 74 kg) reprezentujący barwy klubu Sport Budowlani Karpacz (pierwszy trener Włodzimierz Daszkiewicz), AZS Wrocław (1960-1962, tu trener Bronisław Haczkiewicz) i Śnieżki Karpacz (1963-1972). Kariera sportowa usłana seriami kontuzji. Pierwszy skoczek z Sudetów, który awansował do polskiej czołówki (w kadrze narodowej 1959-1972).
Mistrz Polski na skoczni 70 m (1963) i wicemistrz (1962) oraz 3-krotny brązowy medalista MP: na skoczni 70 m (1971) i 90 m (1964-1965) największy sukces odniósł podczas mistrzostw świata w Holmenkollen (1966), gdzie na skoczni 70 m zajął 7 m. (za skoki 75,5 i 72 m otrzymał notę 210,1 pkt.). Poza tym: 2-krotny triumfator konkursu skoków podczas Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny (1965, 1966), uczestnik Turnieju Czterech Skoczni (1968 – 10. m) i Uniwersjady w Chamonix (1960), gdzie zajął 4 m. Zasłużony Mistrz Sportu. Po zakończeniu studiów pracował jako trener w Śnieżce Karpacz i jako rehabilitant w Dziecięcym Sanatorium Przeciwgruźliczym. Wybitny działacz sportowy (przebudowa skoczni w Karpaczu i Lubawce). Wykładowca (AWF Katowice) i sędzia FIS.
Zmarł 27 października 2020 roku w Karpaczu.
*1964 Innsbruck: skoki narciarskie, średnia skocznia – 45. m na 54 start., skoki 67. m, 73, 5 m i 72. m z notą 186.10 (zw. Fin V. Kankkonen – skoki 77. m, 80. m i 79. m z notą 229.90); duża skocznia – 35. m na 52 start., skoki 86. m, 78. m i 74. m z notą 187.30 (zw. Norweg T. Engan – skoki 93,5 m, 90,5 i 73. m z notą 230.70).
*1968 Grenoble: skoki narciarskie, średnia skocznia – 32 m. na 58 start., skoki 73,5 m i 68,5 m z notą 190.3 (zw. Czechosłowak J. Raška – skoki 79. m i 72,5 m z notą 216.5); duża skocznia – 31. m na 58 start., skoki 88,5 m i 88. m z notą 179.4 (zw. W. Biełousow, ZSRR – skoki 101,5 i 98,5 m z notą 231.3).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999,s. 364-365; Pawlak, Olimpijczycy, s. 283 (tu kluby: KS Śnieżka Karpacz /1953-1972/; Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 46; Porada, Igrzyska, s. 859, 868; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 229, 393; Szatkowski, Od Marusarza do Małysza, s. 168-172; AAWF Wrocław, 1704 (S).