Andrzej Hanisz




ps. “Ołówek”, mechanik, bramkarz hokejowej drużyny narodowej, olimpijczyk z Calgary (1988).

Urodzony 3 lutego 1962 w Katowicach, syn Oswalda Huberta i Heleny Marty Galus, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej (mechanik). Hokeista (182 cm, 84 kg), bramkarz Naprzodu Janów (1981-1991) oraz drużyn niemieckich EHC Essen West (1993-1994) i EC Ratingen (1994-1995). Wicemistrz Polski (1989) i 3-krotny brązowy medalista MP (1982, 1986, 1987) w barwach Naprzodu Janów (podczas 11 sezonów rozegrał w lidze polskiej 294 mecze). 87-krotny reprezentant Polski (1983-1997), olimpijczyk (1988) i uczestnik 7 turniejów o MŚ: 1986 Moskwa – 8 m. , 1987 Canazei – 9 m. (gr. B-1), 1989 Sztokholm – 8 m., 1990 Lyon – 14 m. (gr. B-6), 1991 Ljubljana – 12 m. (gr. B-4), 1992 Praga – 12 m., 1997 Katowice – 17 m. (gr. B-5) na których rozegrał 43 spotkania.

Najlepszy mecz w karierze rozegrał podczas IO w Calgary, kiedy Polska zremisowała ze Szwecją 1:1. Na pytanie dziennikarza radiowego: jak pan to zrobił, że wpuścił tylko jedną bramkę – odpowiedział: “Bożech stoł i trzymoł!”. Ale jednak jednego gola pan  puścił, naciskał świetnego bramkarza ze Śląska reporter: “Boch musioł wtedy gupio stoć” – odpowiedział Hanisz. Świetny kolega, lubiany w zespole.

*1988 Calgary: członek drużyny hokejowej, która w grupie elim. zremisowała ze Szwecją 1:1 oraz przegrała z Kanadą 0:1, Francją 0:2 (dyskw. po wygranym meczu 6:2), Szwajcarią 1:4 i Finlandią 1:5, zajmując 5 m. w grupie; w meczu o m. 9-10 uległa Austrii 2:3, zajmując w turnieju 10 m. (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Adamiec Janusz.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 207; Pawlak, Olimpijczycy, s. 93; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 60; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 78;  USC Katowice, AU 106/1962/14 (21.05.2003); Wywiad środowiskowy.