Andrzej Marusarz (1913-1968)




ps. “Andre”, marynarz i  trener narciarski, skoczek i kombinator norweski SN PTT, dwukrotny olimpijczyk (1932, 1936).

Urodzony 31 sierpnia 1913 w Zakopanem, syn przewodnika tatrzańskiego Jędrzeja (Marusarza-Jarząbka) i Agnieszki Gąsienicy-Daniel, od najmłodszych lat przysposabiany był przez ojca na taternika, przewodnika i ratownika górskiego (liczne wędrówki, praca fizyczna). Dla sportu został odkryty będąc w szkole (wykształcenie średnie) przez J. Oppenheima i I. Bujaka wraz z kuzynem St. Marusarzem. Obaj chłopcy wstąpili do SNPTT (1929) i po raz pierwszy otrzymali nowe narty i buty. Biegał i skakał. Największe sukcesy odniósł w kombinacji norweskiej. Najczęściej występował w klubowej sztafecie wraz ze Stanisławem i Janem Marusarzami oraz braćmi Żytkowiczami – Janem i Władysławem (5 x 10 km).

2-krotny mistrz Polski: w skokach (1938) i kombinacji norweskiej (1939), 5-krotny wicemistrz: w zjeździe (1931), skokach (1935), kombinacji norweskiej (1934, 1937) i sztafecie 4 x 10 km (1935). Dwukrotny olimpijczyk. Największy sukces sportowy odniósł podczas mistrzostw świata FIS w Zakopanem (1939), kiedy w dwuboju klasycznym zajął 4 m. Podczas II wojny światowej służył najpierw w Marynarce Wojennej, a potem handlowej (s/s “Warszawa”, s/s “Kolno” uczestnicząc m.in. w konwojach alianckich, które towarzyszyły w inwazji Afryki Północnej (1943), Sycylii i Włoch (1943) i operacji “Overlord” czyli lądowaniu w Normandii (1944). Dwukrotnie ratował się ze storpedowanych statków (bitwa o Atlantyk).

Po wojnie powrócił do Polski, ale w pierwszych latach łączył pracę marynarza (lato) z obowiązkami zawodnika i trenera (zima w Zakopanem). Na stałe osiadł w kraju (od 1953) pracując jako szkoleniowiec i tatrzański przewodnik (od 1967 I kl.). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi. Wdowiec (miał dwoje dzieci, syna i córkę). Z dwóch braci (Stanisław i Józef ), ten ostatni, inżynier architekt, był 3-krotnym olimpijczykiem.

Zmarł mając zaledwie 55 lat (był chory na serce) 3 października 1968 w Zakopanem i został pochowany na Pęksowym Brzyzku.

*1932 Lake Placid: skoki – 22 m. na 35 start., skoki 51,5 i 54 m z notą 185.9 (zw. Norweg B. Ruud – 66,5 i 69 m z notą 228.1); kombinacja nor. – 19 m. na 33 start. z notą 335.1(zw. Norweg J. Groettumsbraaten – 446.00 ). W biegu Marusarz uzyskał czas 1:47.17 i notę 147.0, a za skoki (45 i 50 m ) – 188.1 pkt. 

*1936 Garmisch-Partenkirchen: skoki – 20 m. na 53 start., skoki 66 i 66 m z notą 203.7 (zw. Norweg B. Ruud – skoki 75 i 74,5 m z notą 232.0 ); kombinacja nor. – 31 m. z notą 345.5 ( zw. Norweg  O. Hagen – 430.3 pkt.). W biegu Marusarz był 35, a w skokach 12.

Bibl.: Szatkowski W., “Andre” – opowieść o Andrzeju Marusarzu (w: ) Stanisław Marusarz król nart , Zakopane 1999, s. 122-134; Głuszek, Leksykon 1999, s. 270 (tu błędne dni urodzenia i śmierci: 3.08 i 5.10); Pawlak, Olimpijczycy, s. 167 (tu błędny dzień urodzenia 3.08 i błędna informacja, że był 6-krotnym mistrzem Polski); Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 138  (tu także błędny dzień urodzenia 3.08 ); Tajner, Legendy, s. 16-18; Kapeniak, Tatrzańskie diabły, s. 56 i dalsze; WET, s. 725; Sałyga K., Andrzej Marusarz, “Taternik”, 1970, nr 3, s. 137-138; Zdebski, Stary cmentarz, s. 84-85; Porada, Igrzyska, s. 820, 823; Szatkowski, Od Marusarza do Małysza, s. 52 -58.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.