nauczyciel wf, trener, gimnastyczka klubów krakowskich, mistrzyni i reprezentantka Polski, uczestniczka IO w Helsinkach (1952) i Melbourne (1956), gdzie zdobyła brązowy medal olimpijski.
Urodzona 4 lutego 1935 w Krakowie, córka Fryderyka i Eufrozyny Hrabackiej, absolwentka miejscowego Liceum Administracyjno-Handlowego i warszawskiej AWF, gdzie otrzymała tytuł magistra wf i uprawnienia trenerskie. Gimnastyczka (163 cm, 57 kg), reprezentantka klubów krakowskich: Wisły i Wawelu (kariera sportowa 1947-1958), wychowanka trenerów Ireny i Jerzego Lewickich (w Wawelu trenowała wspólnie z Heleną Rakoczy a do IO w Melbourne przygotowywał nasze gimnastyczki w podwarszawskich Chylicach znakomity Bernard Radojewski). Mistrzyni Polski w ćwiczeniach na równoważni (1951) i na kółkach (1950) była finalistką MŚ 1950 w Bazylei (najmłodsza uczestniczka tej imprezy, miała 15 lat), gdzie w wieloboju druż. nasze panie zajęły 5. msc.
Największy sukces sportowy (brązowy medal olimpijski) osiągnęła w Melbourne (1956). Po zakończeniu kariery zawodniczej, wybitna trenerka: kadry narodowej (1962-1972) i olimpijskiej (1964 Tokio, 1968 Meksyk), gdzie startowały cztery jej wychowanki (Wiesława Lech, Łucja Ochmańska, Halina Daniec i Barbara Zięba). Także wybitna działaczka sportowa: wiceprezes PZG (1988-1992) i przewodnicząca komisji sędziowskiej PZG (1976-1988 i 1992-1998). Sędzia międzynarodowy (1962-2000) w tym olimpijski (1964, 1980). Zasłużona Działaczka Kultury Fizycznej i Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Złotym Krzyżem Zasługi i Honorowym Dyplomem FIG (Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej).
Zmarła 2 lutego 2023 roku.
*1952 Helsinki: gimnastyka, 4-bój ind. – 76. msc na 134 start. z notą 68.14 (zw. M. Gorochowska, ZSRR – 76.78); ćwiczenia wolne – 37. msc z notą 17.89 (zw. A. Keleti, Węgry – 19.36); równoważnia – 65. msc z notą 17.20 (zw. N. Boczarowa, ZSRR – 19.22); poręcze – 38. msc z notą 17.76 (zw. M. Korondi, Węgry – 19.40); skok przez konia – 125. msc z notą 15.29 (zw. E. Kalinczuk, ZSRR – 19.20); 4-bój druż. – 8. msc na 16 start. z notą 483.72 (zw. ZSRR – 527.03). Partnerkami w drużynie były: D. Horzonek, Z. Kowalczyk, U. Łukomska, U. Marcińczak, S. Moroń, H. Rakoczy i S. Reindl.
*1956 Melbourne: gimnastyka, 4-bój ind. – 45. msc na 65 start. z notą 70.533 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 74.933); ćwiczenia wolne – 47. msc z notą 17.733 (zw. A. Keleti, Węgry i L. Łatynina, ZSRR – po 18.733); równoważnia – 43. msc z notą 17.333 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.800); poręcze – 32. msc z notą 17.900 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.966); skok przez konia – 50. msc z notą 17.566 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 18.833); 4-bój druż. – 4. msc na 9 start. z notą 436.500 (zw. ZSRR – 444.800). Partnerkami W. (70.533) w drużynie były: D. Horzonek (71.666), N. Kot (73.633), H. Rakoczy (73.700), D. Stachow (71.800) i L. Szczerbińska (70.300). Ćwiczenia druż. z przyborem – 3. msc ex aequo z ZSRR na 9 start. z notą 74.000, zdobywając brązowy medal (zw. Węgry – 75.200). Polki wystąpiły w tym samym zespole 6 zawodniczek.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 347-348 (tu błędna data ur. 29.06.1938 Kraków); Pawlak, Olimpijczycy, s. 260, 261 (tu błędnie absolwentka WSWF Kraków); MES, t. 2 , s. 530; Porada, Igrzyska, s. 835, 843, 844; Kronika Sportu, s. 896; Kluge, Die olympischen spiele von 1896-1980, s. 219.