technik górniczy, sprinter z Zabrza, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 21 marca 1937 w Tocquegnieux we Francji, absolwent Technikum Górniczego w Zabrzu (technik górniczy). Sprinter tamtejszych klubów: Zrywu (1954-1956) i Górnika (1958-1963) oraz Zrywu Katowice (1957), 13-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1956 -1961 (19 startów, 0 zwycięstw indywidualnych). Był 2-krotnym mistrzem (1959, 1960) i 2-krotnym rekordzistą Polski (1958, 1959) w sztafecie klubowej 4 x 100 m Rekordy życiowe: 100 m – 10.6 (1 września 1956 Szczecin), 200 m – 21.5 (17 maja 1959 Sosnowiec), 400 m – 47.5 (2 sierpnia 1960 Spała) i 400 m pł – 52.5 (16 sierpnia 1961 Łódź ). Mieszka w Niemczech.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, 4 x 400 m – 2 m. w II przedb. (5 zesp.) z czasem 3.09.5 , 4 m. w II półfin. (6 zesp.) z czasem, odp. z konk. (zw. USA – 3.02.2). Partnerami w sztafecie byli: B. Gierajewski, J. Kowalski i S. Swatowski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon, s. 162; Pawlak, Olimpijczycy, s. 38; Klimontowicz , Ruch olimpijski, s. 51; Kurzyński , Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 38 , 309 ; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA , s. 130; zur Megede , Die Geschichte der olympischen Leichtathletik , t. 2 , s. 219.