technik – elektryk, piłkarz ręczny Hutnika Kraków, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 16 lutego 1957 w Krakowie, absolwent miejscowego Technikum Elektrycznego. Piłkarz ręczny (192 cm, 82 kg) Hutnika Kraków, wychowanek tego klubu i trenera Boguchwała Fulary.
Dwukrotny mistrz Polski w barwach Hutnika (1979, 1981), największy sukces odniósł w barwach narodowych będąc członkiem zespołu (trenerzy Zygfryd Kuchta i Aleksander Wiecanowski), który podczas X MŚ w Dortmundzie (1982) wywalczył brązowy medal (lewoskrzydłowy, lewe rozegranie). W latach osiemdziesiątych grał w RFN.
Mistrz Sportu (1985).
*1980 Moskwa: członek drużyny piłki ręcznej, która w grupie elim. (6 druż.) pokonała Kubę 34:19 i Danię 26:12 (Garpiel 1 bramka), zremisowała z Węgrami 20:20 (5 bramek) oraz przegrała z NRD 21:22 i Hiszpanią 22:24 (2 bramki) zajmując w grupie 4 m.; w meczu o m. 7-8 wygrała ze Szwajcarią 23:22, zajmując 7 m. w turnieju (zw. NRD). Garpiel wystąpił w meczach z Węgrami, Danią, NRD, Hiszpanią i Szwajcarią. Skład drużyny zob. – Brzozowski Janusz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 192-193; Pawlak, Olimpijczycy, s. 75; Porada, Igrzyska, s. 989; Drygas, 75 lat piłki ręcznej, s. 77-78, 81-82, 191; Kasprzyk, 50 lat krakowskiej piłki ręcznej, Wywiad środowiskowy.