elektryk samochodowy, instruktor sportu, hokeista-wychowanek Siły z Giszowca, reprezentant klubów katowickich, mistrz i reprezentant Polski, olimpijczyk z Innsbrucku (1964).
Urodzony 8 lutego 1937 w Katowicach-Janowie, syn Gerarda i Marty Dłucik, absolwent szkoły zawodowej (elektryk samochodowy), instruktor sportu, hokeista (170 cm, 72 kg) Siły Giszowiec (wychowanek tego klubu, występował w nim do 1949), zawodnik (skrzydłowy) Górnika 20 Katowice (1950-1960) i Baildonu (1961-1966). Mistrz Polski 1958, 1960 (Górnik Katowice) i 4-krotny wicemistrz 1956, 1957, 1959 (Górnik) 1961 (Baildon) rozegrał w lidze polskiej w ciągu 13 sezonów ligowych 289 meczów zdobywając 127 goli. 51-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (8 bramek), olimpijczyk (1964), uczestnik 3 turniejów o MŚ: 1958 Oslo – 8 m., 1959 CSR – 11 m. (gr. B-5), 1963 Sztokholm – 12 m. (gr. B-4). Najskuteczniej grał w reprezentacji w ataku: Kurek-Wilczek-Ogórczyk. Zasłużony Mistrz Sportu.
Zmarł 8 kwietnia 2012 roku w Nürtingen (Niemcy).
*1964 Innsbruck: członek drużyny hokejowej, która po przegraniu meczu elim. z RFN 1:2, pokonała następnie Rumunię 6:1, Norwegię 4:2, Węgry 6:2, Włochy 7:0, Jugosławię 9:3 i Austrię 5:1 oraz przegrała z Japonią 3:4 zajmując 1 m. w grupie B i ostatecznie 9 m. w turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 286; Pawlak, Olimpijczycy, s. 186; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 72; Porada, Igrzyska, s. 858; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 158, 288; USC Katowice, AU 30/1937/17 (21.05.2003); Wywiad środowiskowy.