Kazimierz Szczerba

2

Medale igrzysk olimpijskich

2




trener, pięściarz Hutnika i warszawskiej Legii, dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Montrealu (1976) i Moskwy (1980).

Urodzony 4 marca 1954 w Ciężkowicach niedaleko Gorlic, woj. rzeszowskie (kiedy miał trzy lata wyjechał z rodzicami do Nowej Huty), absolwent Technikum Wieczorowego (elektromonter), chorąży WP. Pięściarz (177 cm, 63 kg) wagi lekkopółśredniej i półśredniej Hutnika Nowa Huta 1970-1975 (trener Józef Drucis) i Legii  Warszawa (1975-1988), gdzie rozwijał swój sportowy talent pod baczną opieką Henryka Niedźwiedzkiego.

4-krotny mistrz Polski: w wadze lekkopółśredniej (1976, 1979) i półśredniej (1984, 1985), 6-krotny drużynowy mistrz kraju w zespole Legii (1975, 1980, 1981/82, 1984-1986) i 14-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1975-1987 (9 zwycięstw, 5 porażek). Nie zanotował znaczących sukcesów podczas 3-krotnego udziału w mistrzostwach Europy (1975, 1979, 1981). Brązowy medalista mistrzostw Europy juniorów w Kijowie (1974). Wypadek samochodowy (zasnął za kierownicą) i operacja przerwały karierę medalisty olimpijskiego. Powrócił jednak na ring i walczył jeszcze kilka lat. Zwycięzca turniejów: “Złoty Pas Polusa” (1974) w kat. lekkiej, “Złota Łódka” (1974, 1980), “Gryf Szczeciński” (1974, 1976, 1977), “Laur Wrocławia” (1976), “Czarne Diamenty” (1979) w kat. lekkopółśredniej i Turnieju im. F. Stamma (1977) w kat. półśredniej.

Stoczył w sumie 329 walk (289-6-34). Wspominając swoją karierę sportową wyznał kiedyś reporterom: “Nasz boks, był w swym założeniu inny od współczesnego. Technika, umiejętność zadawania i parowania ciosów, ćwiczyliśmy nie po to by zamroczyć i unicestwić przeciwnika, ale zdobyć punkty. Preferowanie uderzeń w głowę i uzależnienie od tego wskazywania zwycięzców, to wyraźna brutalizacja boksu, który był dla mnie pięknym i szlachetnym sportowym współzawodnictwem”. Po zakończeniu kariery sportowej był (od 1988) trenerem i szkoleniowcem Legii. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.

*1976 Montreal: boks, w. lekkopółśrednia – w pierwszej kolejce wygrał vo z Josiahem Nhlengethwą (Suazi), w drugiej pokonał 3:2 Sodnoma Gombę (Mongolia), w ćwierćfin. zwyciężył 5:0 Luisa S. Portillo (Argentyna) i w półfinale przegrał 0:5 z doskonałym Rayem Leonardem (USA) zdobywając brązowy medal. (Leonard został mistrzem olimpijskim).

*1980 Moskwa: boks, w. półśrednia – w pierwszej kolejce wygrał przez rsc w II rundzie z Miroslavem Pavlovem (CSRS), w drugiej pokonał 5:0 Kebede Sahilu (Etiopia), w ćwierćfin. zwyciężył przez rsc w II rundzie Ionela Budusana (Rumunia), w półfinale przegrał 2:3 z Johnem Mugabim (Uganda), zdobywając brązowy medal (zw. Andres Aldama Kuba). Dwukrotny brązowy medalista olimpijski wspominał po latach: ” W Montrealu, Amerykanin był świetnym bokserem i nie miałem z nim żadnych szans, w Moskwie byłem znakomicie przygotowany, wygrywałem nawet przed czasem, a walkę z Ugandczykiem wspominam jak zły sen. Na pewno jej jednak nie przegrałem”.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 340; Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 240-241; Osmólski, Leksykon boksu, s. 235; Duński, Od Paryża, s. 890-891; Pawlak, Olimpijczycy, s. 251(tu błędne dane dot. kariery sportowej); Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 201, 205.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.