inżynier, pływak klubów warszawskich, pierwszy polski finalista olimpijski (Rzym 1960) w tej dyscyplinie.
Urodzony 9 sierpnia 1935 w Warszawie, syn Czesława Władysława (zginął w czasie wojny 1939) i Władysławy Eleonory (nauczycielki) z Batkowskich, absolwent miejscowej X Ogólnokształcącej Szkoły Stopnia Licealnego TPD (1952) i Wydziału Samochodów i Ciągników PW (1959), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera mechaniki.
Pływak (190 cm, 92 kg) stołecznych klubów Ogniwa i Sparty (1945-1960), wychowanek i podopieczny trenera (przez całą karierę) Tadeusza Dzięgielewskiego. Pierwszy Polak, który awansował do finału olimpijskiego (Rzym 1960).
Brązowy medalista Uniwersjady 1959 Turyn – 200 m klas. 8-krotny mistrz Polski: 100 m klas. (1957-1960); 200 m klas. (1957-1960). 2-krotny rekordzista Polski (basen 25 m): 100 m klas. – 1.11,4 (22.03.1958 Gdynia); 200 m klas. – 2.38,0 (24.03.1958 Gdynia). 6-krotny rekordzista Polski (basen 50 m): 100 m klas. – 1.12,6 (12.06.1960 Mątwy), 1.12,4 (1961); 200 m klas. – 2.42,0 (18.06.1960 Rzym), 2.41,5 (9.07.1960 Bratysława), 2.41,4 (26.08.1960 Rzym), 2.40,8 (29.08.1960 Rzym).
Zmarł 12 lutego 2011 roku.
*1960 Rzym: pływanie, 200 m st. klas. – 2 m. w przedb. (8 zaw.) z czasem 2.41,4, 4 m. w półfin. (8 zaw.) z czasem 2.40,8, 7 m. w finale z czasem 2.41,2 (zw. W. Mulliken, USA – 2.37,4).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 229; Pawlak, Olimpijczycy, s. 119; Tuliszka, 80 lat PZP, s. 111, 114, 119; Waśko, Krótki basen, s. 11, 12; Kronika Sportu, s. 968; Waśko, Długi basen, s. 8, 9, 28; APW, nr ind. 36415; Archiwum USC Warszawa.