Natalia Kot

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

KOT – WALA NATALIA

KOT - WALA NATALIA

ps. “Kotek”, nauczycielka wf, trener, czołowa polska gimnastyczka przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, wielokrotna mistrzyni kraju, dwukrotna mistrzyni Europy, brązowa medalistka olimpijska z Melbourne (1956).


Urodzona 29 czerwca 1938 w Bytkowie na Śląsku, absolwentka Liceum Ogólnokształcącego i krakowskiej AWF. Gimnastyczka (161 cm, 56 kg) Jedności Michałkowice (1951-1964) wychowanka trenera Jerzego Dziuby (Ośrodek Śląski w Świętochłowicach) i Stefana Wiśniewskiego. Zawodniczka o wyjątkowej urodzie i artystycznej duszy, przez wiele lat była reprezentantką Polski (36 razy w latach 1955-1964). 15-krotna mistrzyni Polski: wielobój (1959, 1961, 1962), skok (1955, 1956, 1959, 1961, 1962), równoważnia (1961, 1962), poręcze (1962), ćwiczenia wolne (1956, 1959, 1961, 1962). Dwukrotna mistrzyni Europy 1959 Kraków: wielobój ind., skok przez konia. Dwukrotna brązowa medalistka ME: 1959 Kraków (równoważnia), 1961 Lipsk (skok przez konia). Finalistka ME 1959 Kraków: 6 m. (ćw. wolne). Finalistka i uczestniczka MŚ 1958 Moskwa: 8 m. (wielobój druż.), 1962 Praha: 7 m. (wielobój druż.). Po zakończeniu kariery zawodniczej i studiów przez wiele lat pracowała w szkole podstawowej w Bielsku Białej i prowadziła sekcję gimnastyki sportowej w tamtejszym Starcie. Zasłużona Mistrzyni Sportu (1967) odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żona olimpijczyka, znanego skoczka narciarskiego Piotra Wali. Ma syna. Mieszka w Bystrej Śląskiej.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 236; Pawlak, Olimpijczycy, s. 127; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 65;  MES, t. 1, s. 303; Porada, Igrzyska, s. 843, 844, 849; Księga sportu, s. 149; Kronika Sportu, s. 896; Dziuba, Górnośląscy olimpijczycy w gimnastyce, s. 10, 47; Kluge, Die Olympischen Spiele 1896-1980, s. 219, 241.
*1956  Melbourne:  4-bój  ind. – 9 m. na 65 start. z notą 73.933 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 74.933); ćwiczenia  wolne – 14 m. z notą 18.366 (zw. A. Keleti, Węgry i L. Łatynina, ZSRR – po 18.733); równoważnia – 13 m. z notą 18.166 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.800);  poręcze – 8 m. z notą 18.600 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.966); skok  przez  konia – 7 m. z notą 18.500 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 18.833); 4-bój  druż. – 4 m. na 9 start. z notą 436.500 (zw. ZSRR – 444.800). Partnerkami  K. (73.633) w drużynie  były: D. Horzonek (71.666), H. Rakoczy (73.700), D. Stachow (71.800), L. Szczerbińska (70.300) i B. Ślizowska (70.533); ćwiczenia  druż. z przyborem – 3 m. ex  aequo  z ZSRR  na 9 start. – 74.00 zdobywając brązowy medal (zw. Węgry – 75.200). Polki wystąpiły w tym samym zespole 6 zawodniczek.
*1960  Rzym: 4-bój ind. – 12 m. na 124 start. z notą 74.864 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 77.031); ćwiczenia  wolne – 12 m. z notą 19.066 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 19.583); równoważnia -21 m. z notą 18.333 (zw. E. Bosakova, CSRS – 19.283); poręcze – 9 m. z notą 18.999 (zw. P. Astachowa, ZSRR – 19.616); skok  przez  konia – 13 m. z notą 18.466 (zw. M. Nikołajewa, ZSRR – 19.316); 4-bój  druż. – 5 m.  na 17 start. z notą 368.620 (zw. ZSRR – 382.320). Partnerkami K. (74.864) w drużynie były: B. Dziuba (71.898), B. Eustachiewicz (73.298), E. Mondry (72.764), G. Niedurny (72.647) i D. Stachow (73.930).

« powrót do listy