Natalia Kot

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

KOT – WALA NATALIA

KOT - WALA NATALIA

ps. “Kotek”, nauczycielka wf, trener, czołowa polska gimnastyczka przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, wielokrotna mistrzyni kraju, dwukrotna mistrzyni Europy, brązowa medalistka olimpijska z Melbourne (1956).


Urodzona 29 czerwca 1938 w Bytkowie na Śląsku, absolwentka Liceum Ogólnokształcącego i krakowskiej AWF. Gimnastyczka (161 cm, 56 kg) Jedności Michałkowice (1951-1964) wychowanka trenera Jerzego Dziuby (Ośrodek Śląski w Świętochłowicach) i Stefana Wiśniewskiego. Zawodniczka o wyjątkowej urodzie i artystycznej duszy, przez wiele lat była reprezentantką Polski (36 razy w latach 1955-1964). 15-krotna mistrzyni Polski: wielobój (1959, 1961, 1962), skok (1955, 1956, 1959, 1961, 1962), równoważnia (1961, 1962), poręcze (1962), ćwiczenia wolne (1956, 1959, 1961, 1962). Dwukrotna mistrzyni Europy 1959 Kraków: wielobój ind., skok przez konia. Dwukrotna brązowa medalistka ME: 1959 Kraków (równoważnia), 1961 Lipsk (skok przez konia). Finalistka ME 1959 Kraków: 6 m. (ćw. wolne). Finalistka i uczestniczka MŚ 1958 Moskwa: 8 m. (wielobój druż.), 1962 Praha: 7 m. (wielobój druż.). Po zakończeniu kariery zawodniczej i studiów przez wiele lat pracowała w szkole podstawowej w Bielsku Białej i prowadziła sekcję gimnastyki sportowej w tamtejszym Starcie. Zasłużona Mistrzyni Sportu (1967) odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żona olimpijczyka, znanego skoczka narciarskiego Piotra Wali. Ma syna. Mieszka w Bystrej Śląskiej.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 236; Pawlak, Olimpijczycy, s. 127; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 65;  MES, t. 1, s. 303; Porada, Igrzyska, s. 843, 844, 849; Księga sportu, s. 149; Kronika Sportu, s. 896; Dziuba, Górnośląscy olimpijczycy w gimnastyce, s. 10, 47; Kluge, Die Olympischen Spiele 1896-1980, s. 219, 241.
*1956  Melbourne:  4-bój  ind. – 9 m. na 65 start. z notą 73.933 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 74.933); ćwiczenia  wolne – 14 m. z notą 18.366 (zw. A. Keleti, Węgry i L. Łatynina, ZSRR – po 18.733); równoważnia – 13 m. z notą 18.166 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.800);  poręcze – 8 m. z notą 18.600 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.966); skok  przez  konia – 7 m. z notą 18.500 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 18.833); 4-bój  druż. – 4 m. na 9 start. z notą 436.500 (zw. ZSRR – 444.800). Partnerkami  K. (73.633) w drużynie  były: D. Horzonek (71.666), H. Rakoczy (73.700), D. Stachow (71.800), L. Szczerbińska (70.300) i B. Ślizowska (70.533); ćwiczenia  druż. z przyborem – 3 m. ex  aequo  z ZSRR  na 9 start. – 74.00 zdobywając brązowy medal (zw. Węgry – 75.200). Polki wystąpiły w tym samym zespole 6 zawodniczek.
*1960  Rzym: 4-bój ind. – 12 m. na 124 start. z notą 74.864 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 77.031); ćwiczenia  wolne – 12 m. z notą 19.066 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 19.583); równoważnia -21 m. z notą 18.333 (zw. E. Bosakova, CSRS – 19.283); poręcze – 9 m. z notą 18.999 (zw. P. Astachowa, ZSRR – 19.616); skok  przez  konia – 13 m. z notą 18.466 (zw. M. Nikołajewa, ZSRR – 19.316); 4-bój  druż. – 5 m.  na 17 start. z notą 368.620 (zw. ZSRR – 382.320). Partnerkami K. (74.864) w drużynie były: B. Dziuba (71.898), B. Eustachiewicz (73.298), E. Mondry (72.764), G. Niedurny (72.647) i D. Stachow (73.930).

« powrót do listy
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.