urzędnik, płotkarz pierwszej połowy lat sześćdziesiątych, olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 31 marca 1937 w Toruniu, syn Mikołaja i Ireny Marii Jakubowskiej, absolwent gimnazjum ogólnokształcącego. Lekkoatleta (180 cm, 74 kg) specjalizujący się w biegach płotkarskich Pomorzanina Toruń (1956), AZS Toruń (1957), Startu Katowice (1958-1959), Zawiszy Bydgoszcz (1960-1965) i Pogoni Szczecin (1966).
16-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1959-1964 (16 startów, 5 zwycięstw indywidualnych), 3-krotny mistrz kraju: 200 m ppł (1960, 1961) i 400 m ppł (1961). Rekordy życiowe: 400 m – 48.4 (27czerwca 1964 Bydgoszcz), 110 m ppł – 15.1 (14 września 1958 Katowice), 200 m ppł – 23.5 (3 czerwca 1961 Bydgoszcz), 400 m ppł – 51.5 (18 lipca 1964 Warszawa). Startował również w mistrzostwach Europy w Belgradzie (1962), gdzie w przedbiegu na 400 m ppł zajął 5 m. (52.6) i odp. z konk. Mistrz Sportu.
Zmarł w Szczecinie 5 października 1986 r.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, 400 m ppł – 5 m. w VI przedb. (6 zaw.) z czasem 53.3 (53.48), odp. z konk. (zw. G. Davis, USA – 49.3).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 250; Pawlak, Olimpijczycy, s. 143 (podczas startu olimpijskiego był zawodnikiem Zawiszy); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 45, 335; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. nieopubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 135, 154; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 198; USC Toruń, AU 350/1937.