przedsiębiorca, sprinter i średniodystansowiec, pogromca mistrza olimpijskiego Toma Courtney’a podczas meczu Polska – USA w Warszawie (1958), olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 11 lipca 1931 w Uniszkach, pow. Mława, syn Kazimierza (inżyniera agronoma) i Marii, ukończył Męskie Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie (1951) i AWF w Warszawie (1963), gdzie otrzymał tytuł magistra wf. Lekkoatleta (400, 800 i 400 m pł) klubów olsztyńskich: Związkowca (1949-1950), Kolejarza (1950) i Ogniwa (1951) oraz warszawskich: Ogniwa (1951-1954) i Sparty (1955-1960). 25-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1952-1960 (42 starty, 12 zwycięstw indywidualnych), 5-krotny mistrz kraju: 200 m pł (1953), 400 m pł (1953), 4×400 m (1954, 1955, 1958) i 10-krotny rekordzista Polski na 400 m ( 2×47.7 w 1955), 800 m (1.47.9 w 1957 i 1.46.7 w 1958) i w sztafecie reprezentacyjnej 4×400 m (najlepszy wynik 3.08.7 w 1957). Uczestnik mistrzostw Europy w Bernie (1954) i Sztokholmie (1958), gdzie w biegu na 800 m zajął 4 m. (1.48.0) i 6 m. w sztafecie 4×400 m (3.13.8). Także w sztafecie na tym samym dystansie zajął 2 m. podczas Akademickich Mistrzostw Świata w Budapeszcie (1954) i Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie (1955). Rekordy życiowe: 400 m – 47.3 (6 lipca 1957 Budapeszt), 800 m – 1.46.7 (2 sierpnia 1958 Warszawa), 1000 m – 2.23.3 (21 maja 1960 Warszawa), 200 m pł – 25.4 (13 czerwca 1953 Warszawa), 400 m pł – 55.0 (2 października 1953 Jena).
Za największy sukces Makomaskiego uznano jego zwycięstwo nad mistrzem olimpijskim z Melbourne Tomem Courtneyem w biegu na 800 m podczas meczu Polska-USA w Warszawie (1958). Sam zawodnik na pytanie, które zwycięstwo ceni najwyżej odpowiedział: “Było to w 1958, po mistrzostwach Europy. Pojechałem do Londynu i tam, bez żadnego przygotowania, pokonałem w obecności królowej angielskiej całą plejadę najlepszych średniodystansowców Wielkiej Brytanii”. Zasłużony mistrz sportu, odznaczony Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.
*1960 Rzym: lekkoatletyka, 800 m – 3 m. w I przedb. (6 zaw.) z czasem 1.52.5, 4 m. w II ćwierćfin. (7 zaw.) z czasem 1.51.6 i odp. z konk. (zw. P. Snell, N. Zelandia – 1.46.3).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 265 (tu błędnie miejsce urodzenia Wikiszki); Pawlak, Olimpijczycy, s. 161; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 46, 340; MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 31, 32, 96, 97, 123, 137; MES, t. 2 , s. 122; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); AAWF Warszawa, D-711/ S.