Marian Foik

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

FOIK MARIAN (1933-2005)

ps. “Garbus”, jeden z najlepszych sprinterów polskich wszystkich czasów, medalista olimpijski z Tokio (1964).

Urodzony 6 października 1933 w Bielszowicach (pow. katowicki) w górniczej rodzinie Wiktora i Hildegardy Długosz, na ochotnika wstąpił do Wojska Polskiego (18 września 1952), gdzie ukończył: Techniczną Szkołę Wojsk Lotniczych w Zamościu (1.10.1952 – 19.09.1953), Liceum Ogólnokształcące w Oleśnicy (1958) i Wyższą Inżynieryjną Radiotechniczną Szkołę w Kijowie (8.10.1963 – 15.06.1968), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera.

Z wojskiem związane są jego sukcesy zawodowe i sportowe. Przysposobiony do uprawiania sportu i biegania na Śląsku (instruktor – amator Witold Polok) w klubach wojskowych (Gerard Mach) i w reprezentacji Polski (Włodzimierz Drużbiak), dojrzewał i rozwijał się jego wielki sprinterski talent. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych był nie tylko polską “białą błyskawicą” (jak go często nazywała krajowa prasa), ale jednym z czołowych sprinterów świata, który podczas międzypaństwowego meczu USA – Polska w Chicago (1962) pokonał  w biegu na 200 m samego Draytona, co uznał za największy sukces w swojej karierze.

Zawodnik: Spójni Katowice (1948), Technika Zamość (1952-1953), CWKS Warszawa (1953-1957), Śląska Wrocław (1958) i Legii  Warszawa (1959-1965), był 38-krotnym reprezentantem Polski w  meczach międzypaństwowych 1955-1964 (97 startów, 29 zwycięstw indywidualnych), 30- krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 m), 18-krotnym  mistrzem Polski: w biegu na 100 m (1955, 1957, 1958, 1960, 1961, 1964), w biegu na 200 m (1955, 1958, 1959, 1961, 1963, 1964) oraz w sztafecie 4 x100 m (1955, 1958, 1961, 1963-1965). Rekordy życiowe: 100 m – 10.2 (15 lipca 1961 Szczecin), 200 m – 20.6 (31 lipca 1960 Łódź ) i 400 m – 48.9 (28 czerwca 1963 Warszawa). Poza tym: 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1958, 1962).  W Belgradzie (1962) – dwukrotny srebrny medalista: w biegu na 200 m (20.8) i w sztafecie 4 x 100 m – 39.5 (wraz z J. Juskowiakiem, A. Zielińskim i Z. Syką). Piękna kariera sportowa w niezwykle ciekawym okresie rozwoju polskiej lekkoatletyki (wspaniała  atmosfera, znakomity zespół, światowe wyniki). Kiedy zdobywał medal olimpijski w Tokio – Foik miał 31 lat. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim OOP (1964).
Zmarł w piątek, 20 maja 2005 w szpitalu w Warszawie po ciężkiej chorobie.

*1956 Melbourne: 100 m – 1. msc w V przedb. (6 zaw.) z czasem 10.5, 3. msc w IV ćwierćfin. (6 zaw.) z czasem 10.6, 5. msc w II półfin. (6 zaw.), odp. z konk. (zw. B. Morrow, USA – 10.5); 4 x 100 m – 1. msc w IV przedb. (4 zesp.) z czasem 40.9, 3. msc w I półfin. (6 zesp.) z czasem 41.1, 6. msc w finale (6 zesp.) z czasem 40.6 (zw. USA – 39.5). Partnerami Foika w sztafecie byli: Z. Baranowski, J. Jarzembowski i E. Schmidt.

*1960 Rzym: 100 m – 1. msc w VIII przedb. (7 zaw.) z czasem 10.5, 3. msc w II ćwierćfin. (7 zaw.) z czasem 10.4, 4. msc w I półfin. (6 zaw.) z czasem 10.5, odp. z konk. (zw. A. Hary, RFN -10.2); 200 m – 1. msc w X przedb. (6 zaw.) z czasem 21.1, 2. msc w IV ćwierćfin. (6 zaw.) z czasem 20.9, 2. msc w I półfin. (6 zaw.) z czasem 21.0, 4. msc w finale (6 zaw.) z czasem 20.8 (zw. Włoch L. Berutti – 20.5); 4 x 100 m – w III przedb. zespół polski zdyskw. za przekroczenie strefy zmian. Partnerami Foika w sztafecie byli: J. Jarzembowski, J. Juskowiak i J. Schmidt.

*1964 Tokio: 200 m – 1. msc w IV przedb. (6 zaw.) z czasem 21.1, 2. msc w IV ćwierćfin. (7 zaw.) z czasem 21.0, 4. msc w I półfin. (8 zaw.) z czasem 20.9, 6. msc w finale (8 zaw.) z czasem 20.8 (zw. Amerykanin H. Carr – 20.3); 4 x 100 m – 2. msc w I przedb. (7 zesp.) z czasem 39.9, 2. msc w II półfin. (8 zesp.) z czasem 39.6, 2. msc w finale (8 zesp.) z czasem 39.3 (zw. USA – 39.0). Partnerami Foika w sztafecie byli: M. Dudziak, W. Maniak i A. Zieliński.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 188; Pawlak, Olimpijczycy, s. 69 (tu nieścisłości dot. kariery sportowej); Duński, Od Paryża, s. 186-187; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 40, 316; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); MP mężczyzn 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 19 , 25, 95-96, 112- 113, 115, 118-123, 131, 151, 160; Mistrovstvi  Evropy  1934-1974 , s. 55, 92; zur Megede, Die Geschichte der olympischen  Leichtathletik, s. 121, 152-153, 178-181, 217, 251, 253, 292-293; MES, t. 1 , s. 163; CAW: AP 1849/ 95 + 590.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.