GÓRSKI MICHAŁ (1911-1985)
|
inżynier architekt, twórca wielu obiektów sportowych, narciarz Wisły Zakopane, olimpijczyk z Ga-Pa (1936).
Urodzony 15 września 1911 w Zakopanem łączył w latach młodzieńczych naukę ze sportem. Po ukończeniu miejscowego gimnazjum studiował w poznańskiej Państwowej Szkole Budownictwa (tam zyskał uprawnienia budowlane) i Politechnice Warszawskiej, którą ukończył z tytułem magistra inżyniera architekta. Poświęcił się narciarstwu biegowemu i budownictwu sportowemu.
Startując w barwach zakopiańskiej Wisły (był potem także jej działaczem), zdobył m. in. 3 tytuły mistrza Polski w biegu na 18 km (1935), w sztafetach 4 x 10 km (1935) i 5 x 10 km (1934) oraz 3-krotnie wicemistrz Polski: w kombinacji klasycznej (1935) i w sztafecie 4 x 10 km (1937, 1938). Uczestnik Akademickich Mistrzostw Świata (1937 Zell am See, Austria). Zdobywca Pucharu Kornela Makuszyńskiego w biegu z przeszkodami. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, okres okupacji przeżył w Zakopanem. Tuż po wojnie przebywał w Warszawie (1945-1949) uczestnicząc m. in. w odbudowie stołecznych szpitali (w 1948 organizował wystawę Ziem Odzyskanych we Wrocławiu). Po powrocie do Zakopanego (1949) i zorganizowaniu tam Miejskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego, poświęcił się całkowicie przebudowie i budowie obiektów turystycznych i sportowych (remont schronisk tatrzańskich, budowa tras narciarskich w Beskidach i kolei linowej na Skrzyczne). Od 1957 był pracownikiem Centralnego Ośrodka Sportu w Zakopanem m. in. kierując budową hotelu sportowego Zakopane, kolei linowej na Nosal, zespołu boisk sportowych (wraz z torem do jazdy szybkiej na lodzie). Współdziałał z żoną Anną, twórczynią stylu neozakopiańskiego w architekturze. Odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł w Zakopanem 19 marca 1985 i pochowany został na tamtejszym Starym Cmentarzu.
Bibl.: Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 69; Zdebski, Stary cmentarz, s. 53-54; Głuszek, Leksykon 1999, s. 202 (tu brak daty śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 86 (tu błędna data śmierci 18 marca); Kronika sportu, s. 951; Kapeniak, Tatrzańskie diabły, s. 32 i dalsze; Porada, Igrzyska, s. 823; Pinkwart, Zdebski, Nowy Cmentarz, s. 53-54.
*1936 Garmisch – Partenkirchen: sztafeta 4×10 km – 7 m. na 16 start. z czasem 2:58.50,0 (zw. Finlandia – 2:41.33,0). Partnerami G. (był bardzo wysokim zawodnikiem – 186 cm ) byli: B. Czech, S. Karpiel i M. Woyna; bieg indyw. na 18 km – 22 m. na 75 start. z czasem 1:23.11,0 (zw. Szwed E. Larsson – 1:14.38,0).
| « powrót do listy |