Nowara Józef Jan

NOWARA JÓZEF JAN (1945-1984)

NOWARA JÓZEF JAN

trener, szablista o długim stażu zawodniczym i reprezentacyjnym, trzykrotny olimpijczyk z Meksyku (1968), Monachium (1972) i Montrealu (1976).

Urodzony 25 lutego 1945 w Kostuchnie, pow. Tychy, syn Jerzego i Rozalii Pająk, absolwent Technikum Mechanicznego im. S. Starzyńskiego w Warszawie (1970) i bielańskiej AWF (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalizacja sport), szablista (180 cm, 70 kg) Baildonu Katowice (od 1961, wychowanek trenerów Antoniego Sobika i Teodora Zaczyka) i Legii Warszawa (1965-1977), trener Ryszard Zub). Mistrz (1975) i 4-krotny wicemistrz kraju w szabli (1969-1971, 1974) i 7-krotny mistrz Polski w drużynie (1965, 1966, 1968-1970, 1972, 1974). Bardzo ceniony i przydatny w drużynie narodowej: srebrny (1969, Hawana) i brązowy (1970, Ankara) medalista mistrzostw świata. Po zakończeniu kariery zawodniczej wyjechał do Luksemburga, gdzie szkolił kadrę szermierczą tego kraju. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym 10 kistopada 1984. W Luksemburgu organizowany jest turniej szpadzistek z cyklu Pucharu Świata nazwany jego imieniem.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 284 (uwaga, pomyłki w wynikach druż. igrzysk w Meksyku); Pawlak, Olimpijczycy, s. 184; MES, t. 2., s. 206; Borzęcki, Białą bronią, s. 7, 12 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 89 i dalsze; Marzec, Historia medalami pisana, s. 76-77, 85; AAWF  Warszawa, sygn. D – 2612/Z.
*1968 Meksyk: szabla ind. – w pierwszej grupie elim. (7 zaw.) zajął 4 m. z 3 zw., w drugiej grupie elim. (6 zaw.) uplasował się na 4 m. z 2 zw., w pierwszej walce pucharowej pokonał Francuza C. Arabo 5:0, w walce ćwierćfin. przegrał z Włochem R. Rigoli 4:5, w półfin. barażowym wygrał z Francuzem C. Arabo 5:2, a w finale zwyciężył W. Mawlichanowa (ZSRR) 5:3. W finałowej szóstce przegrał wszystkie pojedynki zajmując 6 m. w turnieju (zw. Polak J. Pawłowski); szabla druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy pokonali Kubę 13:3 (3 zw. Nowary), w ćwierćfin. przegrali z Francją 7:9 (1 zw.); w meczu dodatkowym wygrali z W. Brytanią 9:2 (3 zw.), a w meczu o m. 5-6 pokonali USA 9:5 (3 zw.) zajmując ostatecznie w turnieju 5 m. (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: Z. Kawecki, E. Ochyra, J. Pawłowski i F. Sobczak.
*1972 Monachium: szabla ind. – 3 m. w grupie elim. (6 zaw.) z 2 zw., 4 m. w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw., 5 m. w grupie ćwierćfin. (6 zaw.) z 2 zw., odp. z turnieju; szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) po zwycięstwach nad Austrią 12:4 (2 zw.), Szwajcarią 12:4 (3 zw.) i RFN 11:5 (3 zw.) Polacy zajęli 1 m.; w ćwierćfin. przegrali z Włochami 2:9 (0 zw.); w meczu o m. 5-8 pokonali Francję 9:6 (nie walczył); w meczu o m. 5-6 zwyciężyli Kubę 9:5 (nie walczył), zajmując 5 m. (zw. Włochy). Partnerami w drużynie byli: K. Grzegorek, Z. Kawecki, J. Majewski i J. Pawłowski.
*1976 Montreal: szabla ind. – 2 m. w grupie elim. (5 zaw.) z 2 zw., 3 m. w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 3 zw., 3 m. w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw.; w walkach pucharowych przegrał z W. Sidiakiem (ZSRR) 7:10 i z Włochem A. Arcidiacomo 6:10, odp. z konk. zajmując 13-16 m. (zw. W. Krowopuskow ZSRR); szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) po zwycięstwach nad Argentyną 10:6 (4 zw.) i Iranem 9:7 (1 zw.) oraz porażce z Węgrami 6:8 (0 zw.) Polacy zajęli 2 m.; w grupie ćwierćfin. przegrali z Rumunią 4:9 (1 zw.); w meczu o m. 5-8 pokonali USA 9:3 (3 zw.); w meczu o m. 5-6 ulegli Kubie 6:9 (2 zw.), zajmując 6 m. w turnieju (zw. ZSRR). Partnerami w drużynie byli: J. Bierkowski, J. Jabłonowski i S. Królikowski.

« powrót do listy
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.