nauczycielka wf, pierwsza polska florecistka, która zakwalifikowała się do finału olimpijskiego, uczestniczka IO w Rzymie (1960) i Meksyku (1968).
Urodzona 23 lutego 1934 w Gdyni, córka Michała (robotnik portowy) i Ludwiki z d. Plata, absolwentka Państwowego Gimnazjum Żeńskiego w Gdańsku (1951) i bielańskiej AWF (1955), florecistka (165 cm, 58 kg) warszawskich drużyn: AZS (1953-1955), Legii (1956) i Górnika Katowice (1957-1970). 2-krotna wicemistrzyni Polski we florecie ind. (1959, 1960) i 12-krotna mistrzyni kraju w konk. druż.: (1955-1963, 1966-1968). Pierwsza w historii polskiej szermierki finalistka turnieju olimpijskiego. Zasłużona Mistrzyni Sportu.
*1960 Rzym: szermierka, floret ind. – 1 m. w grupie elim. (7 zaw.) z 4 zw., 2 m. w grupie ćwierćfin. (8 zaw.) z 4 zw., 2 m. w grupie półfin. (6 zaw.) z 3 zw., 6 m. w grupie finałowej (8 zaw.) z 2 zw. (zw. A. Schmid, ORO/RFN – 6 zw.); floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad Francją 9:6 (Pawlasowa – 2 zw.) i remisie z USA 8:8 – w trafieniach 47:47 (3 zw.), w ćwierćfin. przegrały z Włochami 5:9 (2 zw.), zajmując m. 5-8 w turnieju (zw. ZSRR). Partnerkami w drużynie były: S. Julito, W. Kaczmarczyk, G. Migas i B. Orzechowska.
*1968 Meksyk: szermierka, floret druż. – w grupie elim. (4 druż.) po porażkach z ZSRR 4:12 (nie walczyła) i Rumunią 6:10 (0 zw.) Polki zajęły 3 m. i odp. z konk. Partnerkami w drużynie były: H. Balon, E. Cymerman, W. Fukałowa i K. Składanowska.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 294-295; Pawlak, Olimpijczycy, s. 197; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 70; Borzęcki, Białą bronią, s. 7, 12 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 104 i dalsze; Marzec, Historia medalami pisana, s. 65; AAWF Warszawa, sygn. D-1031/S.