włókniarka, narciarka-biegaczka ze słynnej rodziny sportowej z Wilkowic koło Bielska-Białej,wielokrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Innsbrucku (1976).
Urodzona 10 lutego 1952 w Wilkowicach, córka Józefa i Heleny, absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej (włókienniczej), narciarka-biegaczka (174 cm, 65 kg), reprezentantka LKS Wilkowice i BBTS Włókniarz Bielsko, podopieczna trenerów: Bolesława Klęczka (klub) i Iwana Kondraszowa (kadra). Czołowa biegaczka Polski lat siedemdziesiątych pochodząca ze wsi Wilkowice (na trasie z Bielska do Szczyrku), gdzie w latach pięćdziesiątych z inicjatywy Franciszka Klimy powstał miejscowy LKS. W jego szeregach znalazło się pięcioro spośród ośmiorga dzieci rodziny Pawlusiaków.
Kobiecą przedstawicielką rodu była Anna, najwybitniejszym i najbardziej uzdolnionym bratem – Tadeusz, ale zaszczytne miano olimpijczyków stało się udziałem jeszcze dwóch braci: Józefa i Stanisława. 15-krotna mistrzyni Polski: na 5 km (1973, 1975, 1977), 10 km (1975-1978), 20 km (1978) i w sztafecie 4×5 km (1977-1983) i 5-krotna wicemistrzyni kraju: na 5 km (1978-1979), 10 km (1973) i 4×5 km (1974, 1976). Uczestniczka MŚ: 1974 Falun: 31 m. (5 km), 7 m. (4×5 km). Wielokrotna zwyciężczyni Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny. Mistrzyni Sportu.
*1976 Innsbruck: biegi narciarskie, 5 km – 26 m. na 44 start. z czasem 17.29,61 (zw. H. Takalo, Finlandia – 15.48,69); 10 km – 26 m. na 44 start. z czasem 33.01,47 (zw. R. Smietanina, ZSRR – 30.13,41); 4×5 km – 8 m. na 9 start. z czasem 1:14.13,40 (zw. ZSRR – 1:07.49,75). Partnerkami P. w sztafecie były: A. Gębala, W. Majerczyk i M. Trebunia.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 295; Pawlak, Olimpijczycy, s. 198; Porada, Igrzyska, s. 895; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 163, 382, 384, 386.