piłkarz ręczny z Opola, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 15 stycznia 1958 w Czarnowąsach na Opolszczyźnie, syn Władysława (znanego działacza LZS), absolwent wrocławskiej AWF, gdzie otrzymał tytuł magistra wf.
Piłkarz ręczny (190 cm, 90 kg) Gwardii Opole i Śląska Wrocław (w którego barwach dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski – 1982 i 1997, a oprócz tego zdobył w 1982 roku Puchar Polski), wychowanek trenerów: Henryka Wróblewskiego, Arnolda Przywary, Jana Pasonia oraz Zbigniewa Czekaja (Gwardia Opole), a także Edwarda Strząbały i Andrzeja Sokołowskiego (Śląsk Wrocław). Obrotowy drużyny narodowej. Mistrz Sportu (1987). Adiunkt w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. W 2013 roku obronił pracę doktorską i został doktorem nauk o kulturze fizycznej.
*1980 Moskwa: członek drużyny piłki ręcznej, która w grupie elim. (6 druż.) pokonała Kubę 34:19 (Czaczka 1 bramka) i Danię 26:12, zremisowała z Węgrami 20:20 (1 bramka), oraz przegrała z NRD 21:22 i Hiszpanią 22:24 zajmując w grupie 4. msc; w meczu o msc 7-8 wygrała ze Szwajcarią 23:22 (1 bramka), zajmując ostatecznie w turnieju 7. msc (zw. NRD). Czaczka wystąpił w meczach z Węgrami, Kubą, Hiszpanią i Szwajcarią. Skład drużyny zob. – Brzozowski Janusz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 173; Pawlak, Olimpijczycy, s. 51; Porada, Igrzyska, s. 989; Drygas, 75 lat piłki ręcznej, s. 77.