inżynier, wioślarz AZS Warszawa, członek reprezentacyjnej dwójki ze sternikiem, finalista olimpijski z Monachium (1972).
Urodzony 19 marca 1946 w Skarżysku Kamiennej, syn Emila (inżyniera elektryka) i Zofii Jóźwiak, absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. D. Czachowskiego w Radomiu i Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej (1970), gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera elektryka (specjalność elektronika przemysłowa; polski dyplom nostryfikowany następnie w Monachium i University of Alberta w Kanadzie), wioślarz (189 cm, 87 kg) warszawskiego AZS. Finalista ME 1971 Kopenhaga: 5 m. (dwójki ze sternikiem, partnerzy: Wiesław Długosz, st. Jacek Rylski) i olimpijczyk (1972). Poprzez Niemcy, Kanadę, dotarł do USA, gdzie zamieszkał.
*1972 Monachium: wioślarstwo, dwójka ze sternikiem – 2 m. w przedb. (5 osad) z czasem 7:57.23, 2 m. w rep. (4 osady) z czasem 8:10.87, 3 m. w półfin. (6 osad) z czasem 8:20.69, 6 m. w finale (6 osad) z czasem 7:28.92 (zw. NRD – 7:17.25). Partnerami R. w osadzie byli: W. Długosz i st. J. Rylski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 309 (tu błędny zapis startu olimpijskiego); Pawlak, Olimpijczycy, s. 214; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 69, 83; Porada, Igrzyska, s. 892; APW, sygn. alb. 66802.