oficer policji, król strzelców I ligi piłkarskiej (1972), złoty medalista olimpijski z Monachium (1972).
Urodzony 14 grudnia 1944 w Pruszkowie, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego, oficer policji, trener II klasy (1981). Piłkarz (170 cm, 65 kg), wychowanek Znicza Pruszków (1956-1961), zawodnik Gwardii Warszawa (1962-1974 i 1977-1978) i francuskiego FC Boulogne (1974-1977), król strzelców I ligi (1972) – zdobywca 16 goli.
W barwach stołecznej Gwardii, której był podporą, w 10 sezonach ligowych (1963-1966, 1968, 1970-1974) rozegrał 213 meczów strzelając 69 bramek. Znalazł się w ekipie Kazimierza Górskiego na IO w Monachium (1972).
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem grupy młodzieżowej i asystentem trenerów w Gwardii, współpracował z kadrą narodową U-21 (1983) oraz samodzielnie trenował Polonez (1988). Był także trenerem juniorów stołecznego Sarmaty, gdzie występował jego jedyny syn – Marcin (grał potem w drużynie seniorów). Odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi (1972).
Zmarł 7 grudnia 1996 w Warszawie.
*1972 Monachium: napastnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) pokonała Kolumbię 5:1, Ghanę 4:0 i NRD 2:1 zajmując 1. msc w grupie; w grupie półfin. (4 druż.) zremisowała z Danią 1:1 oraz zwyciężyła ZSRR 2:1 i Maroko 5:0 zajmując 1. msc w grupie; w meczu finałowym wygrała z Węgrami 2:1 (0:1) zdobywając złoty medal. Szymczak wystąpił w meczu z NRD i Węgrami, które były jedynymi, jakie rozegrał w barwach narodowych. Skład drużyny zob. – Anczok Zygmunt.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 346; EP Fuji, Polonia, s. 269, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 178, Liga polska, t. 25, s. 175; Duński, Od Paryża, s. 923; Pawlak, Olimpijczycy, s. 258; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 372.