inżynier budowlany, czołowy 400-metrowiec Polski lat sześćdziesiątych, członek reprezentacyjnej sztafety 4 x 400 m, olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 19 października 1945 w m. Ostrzyca, gm. Izbica (zamojskie), absolwent Politechniki Wrocławskiej (1971), magister inżynier budownictwa. Lekkoatleta (178 cm, 73 kg), sprinter (specjalista 400 m) Górnika Wałbrzych (1962-1964 i 1967-1972) oraz Śląska Wrocław (1965-1966), podopieczny trenerów: Zygmunta Nowackiego (klub) i Zbigniewa Paducha (kadra). 13-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1965-1969, 20 startów, 0 zwycięstw ind., 3-krotny rekordzista Polski w sztafecie 4 x 400 m (3.04.5, 3.03.0 i 3.00.5). Ten ostatni wynik reprezentacyjnej sztafety 4 x 400 m uzyskany 20 października 1968, był również rekordem Europy. Rekordy życiowe: 100 m – 10.5 (2 października 1965 Poznań), 200 m – 21.0 (13 sierpnia 1968 Zakopane), 400 m – 45.83 (18 września 1969 Ateny) i 46.0 (31 lipca 1966 Warszawa). 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy, gdzie odniósł największe i znaczące sukcesy.
Dwa złote medale przywiózł z Budapesztu (1966), gdzie triumfował w biegu indywidualnym na 400 m (46.0) i sztafecie 4 x 400 m (3.04.5) wraz z J. Wernerem, E. Borowskim i A. Badeńskim. Trzeci medal (brązowy) zdobył w Atenach (1969) – 45.83, kiedy mistrzem został J. Werner (45.75). Nasza reprezentacyjna sztafeta 4 x 400 (z udziałem Grędzińskiego) doskonale prezentowała się podczas finału Pucharu Europy, zajmując w Stuttgarcie (1965) – 2 , a w Kijowie (1967) – 1 m. Także medalista HME z Wiednia (1970), gdzie polska sztafeta 4 x 2 okrążenia (3.07.5) zdobyła srebrny medal (zw. ZSRR – 3.05.9). Mistrz sportu, odznaczony m. in. złotym, srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Działacz sportowy: 1994 -1998 prezes OZLA w Wałbrzychu, od 1999 prezes LKS Górnik Wałbrzych. Żonaty (nauczycielka), ma dwoje dzieci. Mieszka w Wałbrzychu.
*1968 Meksyk: lekkoatletyka, 4×400 m – 1 m. w II przedb. (4 druż.) z czasem 3.03.0, 4 m. w finale (8 zesp.) z czasem 3.00.5, co było rekordem Polski i Europy ( zw. USA – 2.56.1). Partnerami w sztafecie byli: A. Badeński, J. Balachowski i J. Werner.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 203; Pawlak, Olimpijczycy, s. 87; Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 43. 50 ; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 41, 321; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); MP mężczyzn 1945-2002 ( oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 26, 27, 29, 120, 121, 123, 127, 132, 151; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 59, 97; European Indoor Handbook, s. 50; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 377, 378; MES, t. 1, s. 194.