nauczyciel wf, siatkarz AZS z Warszawy i Olsztyna, srebrny medalista ME (1975), olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 31 sierpnia 1948 w Słupsku, syn Henryka (krawiec) i Anny z d. Socha, absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Staszica w Lublinie 1967 (od pierwszej klasy szkoły średniej grał w siatkówkę i koszykówkę, zadebiutował w igrzyskach nadziei olimpijskich w 1965 zdobywając pod siatką srebrny medal) i warszawskiej AWF (1971), gdzie otrzymał tytuł magistra wf.
Siatkarz (186 cm, 81 kg) stołecznego AZS i AZS Olsztyn (1971-1978) z którym zdobył (wraz m. in. z Lubiejewskim i Rybaczewskim): 3-krotnie mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978), 3-krotnie wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977) i brązowy medal MP (1975), a także Puchar Polski (1971).
W barwach olsztyńskiego AZS zdobył także 2 m. w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (1977/78). 80-krotny reprezentant Polski (1972-1977), rozgrywający, zdobył m. in. srebrny medal ME w Belgradzie (1975).
Nauczyciel wf. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem w Belgii i AZS Olsztyn.
*1972 Monachium: członek drużyny siatkówki, która po zwycięstwie nad Tunezją 3:0 oraz porażkach z CSRS 0:3, Koreą Płd. 1:3, Bułgarią 2:3 i ZSRR 2:3 zajęła w grupie 5 m.; w spotkaniu o 9-10 m. pokonała Kubę 3:0, zajmując 9 m. w turnieju (zw. Japonia). Skład drużyny zob. – Ambroziak Zdzisław.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 209; Pawlak, Olimpijczycy, s. 96; MES, t. 2, s. 38; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109 i dalsze; AAWF Warszawa, sygn. D – 4200 / S.