długodystansowiec warszawskich i krakowskich klubów, olimpijczyk z Paryża (1924).
Urodzony w 1904 (?), absolwent szkoły średniej, najprawdopodobniej podoficer zawodowy Wojska Polskiego, jeden z najlepszych długodystansowców Polski lat dwudziestych, reprezentował barwy Korony Warszawa (1922-1923), Wisły Kraków (1924 -1926) i Strzelca Warszawa (1928-1929).
Olimpijczyk. 5-krotny mistrz Polski: 1500 m (1922), 5000 m (1922), 10000 m (1924), 3000 m prz. (1923) i 3000 m. druż. (1923); 4-krotny rekordzista kraju (2000 m, 5000 m i dwukrotnie 3000 m prz.) i 1-krotny reprezentant barw narodowych w meczach międzypaństwowych (1922). Rekordy życiowe: 1500 m – 4.25.8 (6 czerwca 1926 Kraków), 3000 m – 9.33.5 (5 września 1926 Kraków), 5000 m – 16.20.0 (30 września 1922 Warszawa), 10 000 m – 35.02.6 (28 września 1924 Kraków) i 3000 m prz. – 10.28.0 (26 sierpnia 1923 Warszawa).
Zaginął bez wieści podczas II wojny światowej. Istnieją, niestety tylko przypuszczenia, że poległ podczas wojny obronnej 1939.
*1924 Paryż: lekkoatletyka, 5000 m – 11 m. w I przedb. (14 zaw.) z czasem 16.36.0, odp. z konk. (zw. P. Nurmi, Finlandia – 14.31.2); 3000 m z przeszkodami – 5 m. w przedb. (5 zaw.) z czasem 10.38.4 został wyeliminowany (zw. V. Ritola, Finlandia – 9.33.6); 3000 m druż. – 5 m. w przedb. (5 druż.) z wynikiem 41 pkt., odp. z dalszych walk. (zw. Finlandia – 8 pkt.). Partnerami Ziffera w zespole byli: J. Łukaszewicz i S. Szelestowski.
Bibl.: Polakiewicz, Igrzyska, s. 200, 216; Od Adamczaka do Zasłony; Łojewski, Mecze, s. 55; Rynkowski, Osiągnięcia wyniki, s. 16-21; Głuszek, Leksykon 1999, s. 378 (tu jedynie rok urodzenia 1904); Pawlak, Olimpijczycy, s. 299 (tu jak wyżej i błędne dane dot. kariery sportowej).