SCHNEIDER WILHELM JÓZEF (1909-1988)
technik, najwybitniejszy tyczkarz okresu międzywojennego, olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 9 lipca 1909 w Katowicach, syn Jana i Zofii, ukończył zawodową szkołę średnią (technik konstruktor budowy pieców) i należał do najwybitniejszych polskich tyczkarzy okresu międzywojennego.
Członek KS 06 Katowice (1929) i Pogoni Katowice (1930-1939) zajął podczas mistrzostw Europy (1938) w finale konkursu skoku o tyczce 4. miejsce osiągając 4 m, co było największym osiągnięciem sportowym w jego karierze. Schneider był 14 -krotnym (1931-1938) reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowym (10 zwycięstw indywidualnych), 4 -krotnym mistrzem Polski w skoku o tyczce (1934, 1937-1939) i 3-krotnym rekordzistą kraju w tej specjalności: 3.975 (18 lipca 1935 Katowice), 4.10 (11 sierpnia 1935 Amsterdam) i 4.14 (13 października 1935 Budapeszt), co było rekordem życiowym tego zawodnika. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939. Po wojnie trener i sędzia lekkoatletyczny na Śląsku.
Zmarł w Chorzowie 28 grudnia 1988.
*1936 Berlin: skok o tyczce – 6 m. razem z 10 innymi zawodnikami, którzy przeskoczyli 4.00 (zw. reprezentant USA E. Meadows – 4.35).
Bibl.: Od Adamczaka do Zasłony; Encyklopedia statystyczna LA, s. 140, 155; Klimontowicz, Ruch olimpijski , s. 77 (tu nieprawdziwe dane dot. przynależności klubowej); Głuszek, Leksykon 1999, s. 316 (tu podobne błędy i brak daty śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 224 (tu brak daty śmierci, błędny rok urodzenia 1907 i wiadomość, że w czasie wojny przyjął listę niemiecką); USC Chorzów, AZ 1871/1988.
