Władysław Stecyk

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

st. chorąży sł. st. WP, trener, zapaśnik stylu wolnego poznańskiego Grunwaldu, trzykrotny olimpijczyk (1976, 1980, 1988), srebrny medalista z Moskwy (1980).

Urodzony 14 lipca 1951 w m. Radowo Małe, woj. szczecińskie, syn Piotra i Janiny Wielesiewicz, absolwent Technikum Samochodowego, st. chor. sł. st. WP (trener II kl.). Zapaśnik (156 cm, 52 kg) stylu wolnego (wagi muszej i koguciej), reprezentant LKS “Zieloni” Stargard Szczeciński i WKS Grunwald Poznań (1969-1988) z  którym współpracowali trenerzy: Jan Michalczyszyn, Michaił Szachow, Pietko Sirakow, Jan Frankiewicz, Józef Wojtasik, Ludwik Kuflowski i Eugeniusz Najmark. Niezniszczalny organizm. Ciągle walczył o limit wagi muszej 52 kg (bywały czasy, że przed wielkimi zawodami musiał zrzucić nawet osiem kilogramów), na olimpijski medal pracował 10 lat. Trener Najmark (kadra) wydał o nim jednoznaczną opinię: “Pracowity profesjonalista, odpowiedzialny za to co robił. Twardy. Dbał, by żyć higienicznie. Spanie o wyznaczonej porze, żadnych używek, papierosów, alkoholu.

Wspaniały technik. Doskonały rzut przez barki (dżaksarow). Atakował nogi przeciwnika. Swoje potrafił bronić”. Ciekawostka: posiada niezwykły jak u tak niskiego człowieka – chrypiący bas. Stąd czasami mówiono na niego Armstrong. 10-krotny mistrz Polski: w. muszej (1972, 1974, 1988, 1995) i koguciej (1976-1979, 1981, 1982), był też (w. musza): srebrnym medalistą MŚ (1977) i aż 6-krotnym brązowym medalistą ME (1974, 1975, 1977, 1978, 1980, 1983). 3-krotny olimpijczyk (1976, 1980, 1988). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. złotym, dwukrotnie srebrnym i raz brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia  Sportowe.

*1976 Montreal: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał z J. Munkhochirem (Mongolia) przez dyskw., w drugiej pokonał w 1.26 min. J. Mewisa (Belgia), w trzeciej zwyciężył 3:1 N. Selimowa (Bułgaria), w czwartej przegrał w 5.39 min. z Y. Takadą (Japonia), w piątej uległ 0:4 A. Iwanowowi (ZSRR) i odp. z turnieju zajmując 6. msc (zw. Y. Takada Japonia).

*1980 Moskwa: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał w 8.08 min. z P. Ciarnau (Rumunia), w drugiej pokonał 20:3 L. Ocanę (Kuba), w trzeciej zwyciężył 17:3 K. Ashokę (Indie), w czwartej wyciągnął wolny los, w piątej wygrał w 8.13 min. z L. Szabo (Węgry), w szóstej przegrał w 0.57 min. z A. Biełogłazowem (ZSRR), w finale pokonał 6:5 N. Selimowa (Bułgaria), zdobywając srebrny medal (zw. A. Biełogłazow ZSRR).

*1988 Seul: zapasy, styl wolny, w. musza 52 kg – w pierwszej kolejce wygrał na łopatki z G. Lamem (Nigeria), w drugiej zwyciężył w 1.48 min. S. Sapaterę (Indonezja), w trzeciej przegrał na pkt. z A. Seyhanli (Turcja), w czwartej pokonał na pkt. T. Bourdina (Francja), w piątej uległ w 2.52 min. W. Toguzowowi (ZSRR) i odp. z konk. (zw. M. Sato Japonia).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 331-332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 242; Staniszewski, Dzieje, s. 154, 159, 160; Kronika sportu, s. 1017; Księga sportu polskiego, s. 539; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 94, 98, 141, 143, 227, 237; Duński, Od Paryża, s. 853-854;  Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku – tu  ukończył  LO  1981 i 3-letnie Studium trenerskie 1982); Wywiad środowiskowy.

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.