hokeista na trawie z LKS Rogowo, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 6 kwietnia 1956 w Rogowie, syn Jerzego i Ireny Narowskiej, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Żninie (malarz budowlany), hokeista na trawie (179 cm, 75 kg) LKS Rogowo, od 1967 (w czasie służby wojskowej 1978-1979 występował w poznańskim Pocztowcu). Jak cała młodzież Rogowa zaczął grać w hokeja już jako 11-letni chłopiec, podobnie jak jego dwaj bracia (Wiesław był bramkarzem drużyny, także 4-krotnym reprezentantem Polski i Henryk, również długoletni zawodnik LKS Rogowo). 18-krotny reprezentant Polski (1978-1981).
Strzelił dla drużyny narodowej 8 bramek, mimo iż był obrońcą. Słynął jednak ze skuteczności przy wykonywaniu rzutów rożnych karnych. Mistrz Sportu. Brat olimpijki Danuty Stanisławskiej-Dembnej.
*1980 Moskwa: członek drużyny hokeja na trawie, która w gronie 6 uczestniczących zesp. pokonała Kubę 7:1 i Tanzanię 9:1, zremisowała z Indiami 2:2 oraz przegrała z ZSRR 1:5 i Hiszpanią 0:6, zajmując 4 m. ; w meczu o m. 3-4 uległa ZSRR 1:2, zajmując 4 m. w turnieju. Wystąpił w meczach z Kubą, Indiami, Hiszpanią, Tanzanią i pierwszym spotkaniu z ZSRR. Zdobył po 1 bramce z Indiami i Tanzanią. Skład drużyny zob. – Andrzejczak Leszek.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 329-330; Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 136; Kuczyński, Święta gra, s. 166; Porada, Starożytne, s. 972; Pawlak, Olimpijczycy, s. 240.