Zygmunt Paweł Jan

ZYGMUNT PAWEŁ JAN

ZYGMUNT PAWEŁ JAN

ps. “Rekin”, nauczyciel wf, trener, najlepszy polski łyżwiarz szybki ostatnich lat, medalista mistrzostw świata i Europy, olimpijczyk z Lillehammer (1994), Nagano (1998) i Salt Lake City (2002).

Urodzony 15 lipca 1972 w Krośnie w bardzo usportowionej rodzinie Tadeusza (kadra olimpijska w dwuboju klasycznym na IO w Grenoble 1968) i Alfredy Folcik (także narciarka), absolwent Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem (1992) i krakowskiej AWF (1998), gdzie otrzymał tytuł magistra wf. Łyżwiarz szybki (182 cm, 82 kg), reprezentant SNPTT Zakopane (do 1998) i Węgierskiej Korony Krynica (1999-2001), obecnie Erbet Nowy Sącz – Krynica, podopieczny trenerów: Marka Stanucha, Tadeusza Miki, Wiesława Kmiecika, obecnie Ewa Białkowska (kadra). Jako trzylatek otrzymał pierwsze narty, a jako pięciolatek zjeżdżał już z zeskoku skoczni narciarskiej w Iwoniczu Zdroju. Miał – podobnie jak rodzice – zostać narciarzem. I do tej roli się przysposabiał. Ale kiedy Fin Sitonen wprowadził do narciarskiej rywalizacji tzw. krok łyżwowy, wszyscy zaczęli go naśladować i by robić to dobrze i skutecznie poprosili do współpracy specjalistów od treningu łyżwiarskiego. Jazda na panczenach stała się obowiązkową częścią  narciarskiej zaprawy. “Krok łyżwowy” Pawła zwrócił uwagę szkoleniowców (m.in. Marek Stanuch), którzy niemal zażądali, aby został on przepisany do klasy łyżwiarskiej zakopiańskiego Liceum Sportowego. Zgodę na tę zmianę musiał jeszcze wyrazić papa Zygmunt i tak narodził się jeden z najlepszych polskich łyżwiarzy. Kariera jego trwa wraz z nadziejami na wyczyn, który zdecydowanie zbliży Polaka do światowej elity. Pomaga mu w tej drodze małżonka (Katarzyna Bialik, córka trenera hokejowego z KTH ), psycholog (doktorantka), sędzia hokejowy, i syn Paweł (1999), który już towarzyszy ojcu na treningach. Mieszka w Krynicy Zdroju i nie mówi głośno o tym, że… uratował życie Holendrowi Bertowi van der Toek ‘owi, podczas próby przedolimpijskiej w Nagano, gdy uwolnił go z rąk japońskich dealerów narkotyków. Ciężko pobity Holender musiał zakończyć karierę sportową, ale do dziś jest wdzięczny Polakowi.

40-krotny mistrz Polski: na 1000 m (1994, 1996-1997), 1500 m (1994-2001), 5000 m (1998, 2000-2001), 10000 m (1998, 2001), w wieloboju (1994, 1996, 1998-2001) i wieloboju sprinterskim (1994-1995) i 3-krotny wicemistrz kraju w wieloboju (1993, 1995). Uczestnik MŚ: wielobój, 1995-1998 – poza “16”, 2000 Milwaukee: 22 m.; dystanse, 1996 Inzell : 22 m. (1000 m), 13 m. (1500 m); 2000 Milwaukee – 15 (5000 m), 2001 Budapeszt – 11 (10000 m), 2002 Heerenveen – 3. miejsce – 10 000 m i ME: wielobój, 1994 Hamar, 1995, 1997 i 1999  w Heerenveen – poza “16”, 1996 Heerenveen – 9, 2000 Hamar – 13, 2001 Basselga di Pine – 16, 2002 Erfurt – 2. miejsce – 10000 m, 2003 Heerenveen – 3. miejsce – 5000 m. Uczestnik PŚ: 5000 m, 2001 – 12. 5-krotny rekordzista Polski: 1500 m – 1.55.05 (1993), 1.50,78 (2000), 5000 m – 6.32,65 (2001), 10000 m – 13.36,90 (2000), wielobój duży – 159,643 (2000). Rekordy życiowe: 500 m – 37.69, 1000 m – 1.14,15 (3 marca 1996 Calgary), 1500 m – 1.50,72 (30 stycznia 2000 Calgary), 3000 m – 3.45,27, 5000 m – 6.24,72, 10000 m – 13.19,50, wielobój duży – 158,643 (16 stycznia 2000 Hamar), wielobój mały – 170,660 (3 marca 1991 Calgary), wielobój sprinterski – 154,240 (7 lutego 1999 Tomaszów Mazowiecki).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 379; Pawlak, Olimpijczycy, s. 300; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 239, 333, 335 (tu błędnie miejsce urodzenia: Iwonicz Zdrój); Łyżwiarski jubileusz, s. 240-242, 274; USC Krosno, AU 1007/1972; Wywiad środowiskowy.

*1994 Lillehammer: 1500 m – 40 m. na 44 start. z czasem 2.05,21 (zw. J. O. Kos, Norwegia – 1.51,29); 5000 m – 18 m. na 32 start. z czasem 6.58,91 (zw. J. O. Kos, Norwegia – 6.34,96).

*1998 Nagano: 1500 m – 34 m. na 44 start. z czasem 1.53,73 (zw. A. Sondral, Norwegia – 1.47,87); 5000 m – 18 m. na 32 start. z czasem 6:45.59 (zw. G. Romme, Holandia – 6.22,20).

*2002 Salt Lake City: 5000 m – 14 m. na 32 start. z czasem 6.29,71 (zw. J. Uytdehaage, Holandia – 6.14,66); 10000 m – 14 m. na 16 start. z czasem 13.35,50 (zw. J. Uytdehaage, Holandia – 12.58,92).

 

« powrót do listy