BAJAN MAREK
nauczyciel wf, trener, pięcioboista, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 29 lipca 1956 w Kraśniku Fabrycznym, w inteligenckiej rodzinie Mieczysława i Krystyny Kowal, absolwent Liceum Ogólnokształcącego (1975) i poznańskiej AWF (1985), gdzie odbył studia w zakresie wf i otrzymał tytuł magistra sportu, trener. Pięcioboista (178 cm, 68 kg), wychowanek Lotnika Warszawa (1973-1975) i trenera Bolesława Bogdana, w dalszej części kariery sportowej reprezentant stołecznej Legii (od 1976) i Lumelu Zielona Góra (od 1981).
Miał opinię zawodnika o wyjątkowej pracowitości. Bardzo dobry jeździec, szermierz i pływak. Słabiej strzelał. Zbyt słabo biegał, żeby osiągnąć wyniki wybitne. 2-krotny mistrz Polski (1978, 1979). Na arenie międzynarodowej zadebiutował podczas MŚ juniorów w San Antonio (1977), gdzie zajął: 15. miejsce (ind.) i 5. miejsce (druż.). Olimpijczyk (1980).
Po zakończeniu kariery sportowej – trener, najpierw tylko szermierki, a później pięcioboju (kobiet) w Niemczech (Berlin).
*1980 Moskwa: pięciobój now. ind. – 18. miejsce na 43 start. z wynikiem 5147 pkt. (zw. A. Starostin ZSRR – 5568 pkt.). Polak zajął 3. miejsce w jeździe konnej, 13.-16. miejsce w szermierce, 35. miejsce w strzelaniu, 6. miejsce w pływaniu i 24. miejsce w biegu na przełaj; pięciobój now. druż. – 4. miejsce na 12 start. z wynikiem 15.634 pkt. (zw. ZSRR – 16.126). Polacy zajęli 1. miejsce w jeździe konnej, 5. miejsce w szermierce, 8. miejsce w strzelaniu, 3. miejsce w pływaniu i 2. miejsce w biegu na przełaj. Partnerami w drużynie byli: Olesiński i J. Pyciak-Peciak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 151; Pawlak, Olimpijczycy, s. 25; Porada, Igrzyska, s. 988; Kronika Sportu, s. 959; Woźniak, Pięciobój nowoczesny, s. 30, 31, 75; AAWF Poznań, dypl. Nr 5758; Wywiad środowiskowy.
