CHEWIŃSKA (DOBROWOLSKA) LUDWIKA
nauczycielka wf, rekordzistka Polski w pchnięciu kulą (19.58), uczestniczka IO w Monachium (1972).
Urodzona 9 października 1948 w Raczku, woj. olsztyńskie (córka Jana), absolwentka AWF w Warszawie, gdzie otrzymała tytuł magistra wf. Miotaczka (169 cm / 78 kg) MKS Malbork (1964-1965), Lechii Gdańsk (1966), Gwardii Olsztyn (1967-1969) i Gwardii Warszawa (1970-1983).
44-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1968-1983 (48 startów, 15 zwycięstw indywidualnych), 11-krotna mistrzyni kraju w pchnięciu kulą (1970-1976, 1980-1983) i 5-krotna w hali (1973, 1975, 1976, 1981, 1982) oraz 10-krotna rekordzistka Polski w tej specjalności (od 16.74 w 1970 do 19.58 w 1976).
Rekordy życiowe: kula – 19.58 (26 czerwca 1976 Bydgoszcz) i dysk – 55.24 (27 czerwca 1976 Bydgoszcz).
2-krotna uczestniczka mistrzostw Europy: 1971 w Helsinkach (10.) i 1974 w Rzymie (5.) i 3-krotna finałów Pucharu Europy: 1970 w Budapeszcie (3.), 1975 w Nicei (6.) i 1981 w Zagrzebiu (7.). 4-krotnie brała udział w HME, gdzie zajęła miejsca: 1971 (9.), 1972 (5.), 1973 (2.) – 18.29 za H. Fibingerową CSRS – 19.08, 1976 (8.).
Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Nauczycielka wf, sędzia sportowy, działaczka sportu szkolnego.
Jej rekord krajowy z 1976 – 19.58 ciągle czeka na pobicie.
*1972 Monachium: kula – w elim. osiągnęła 17.40 (min. kwalifik. 16.20), w finale 10 m. na 13 start. z wynikiem 18.24 (zw. N. Cziżowa ZSRR – 21.03).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 167; Pawlak, Olimpijczycy, s. 44-45 (nieprecyzyjne wyniki z kariery sportowej); MP kobiet 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Łojewski, Mecze kobiet, s. 10; Kurzyński, Mecze kobiet 1979-2000 (oprac. niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 203 , 207, 247; Mistrovstvi Evropy 1934-1974, s. 26; European Indoor Handbook, s. 69; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970; „Lekkoatletyka” , 1972, nr 11, s. 25.
