górnik, zapaśnik z Piotrkowa Trybunalskiego, dwukrotny mistrz świata wagi średniej (82 kg), chorąży polskiej ekipy olimpijskiej z Seulu (1988).
Urodzony 27 kwietnia 1960 w Piotrkowie Trybunalskim, syn Edwarda Jerzego i Janiny z d. Bauer, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej (górnik). Zapaśnik (181 cm, 85 kg) stylu klasycznego (wagi średniej), reprezentant miejscowej Piotrcovii (1971-1979), wychowanek Jana Rola i Siły Mysłowice (1979-1988), trenerzy: Jan Adamaszek, Jan Stawowski i Stanisław Krzesiński.
4-krotny mistrz Polski (wagi średniej 82 kg, w której odniósł wszystkie sukcesy sportowe) 1984-1986, 1988, zdobył 2-krotnie tytuł mistrza świata (1985, 1986) i 2-krotnie był też srebrnym medalistą ME (1986, 1987). Olimpijczyk, w Seulu (1988) niósł flagę polskiej ekipy. Był człowiekiem małomównym, bał się sławy i związanych z tym obowiązków. Po zakończeniu kariery sportowej w kraju, walczył w klubach niemieckich.
Mistrz Sportu (1986), odznaczony dwukrotnie złotym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1988 Seul: zapasy, styl klas., w. średnia 82 kg – w pierwszej kolejce wygrał na pkt. z E. Razzino (Włochy), w drugiej położył na łopatki U. Rodrigueza (Portoryko), w trzeciej przegrał przez dyskw. z M. Mamiaszwili (ZSRR), w czwartej uległ na skutek przewagi z G. Kasumem (Jugosławia), w pojedynku o m. 7-8 przegrał vo z J. Morganem (USA), zajmując w turnieju 8 m. (zw. M. Mamiaszwili ZSRR).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 177; Pawlak, Olimpijczycy, s. 57; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 55; Staniszewski, Dzieje, s. 145; Kronika sportu, s. 1015; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 103-104, 210, 236; Lipski, MEZ, t. VI, s. 43-44 (tu 5-krotny mistrz Polski 1984-1988; USC Piotrków Tryb., AU 813/1960; Wywiad środowiskowy.
