technik konserwator maszyn, skoczek narciarski z Zakopanego, olimpijczyk z Cortina d’Ampezzo (1956).
Urodzony 30 kwietnia 1934 w Zakopanem (syn Stanisława), absolwent Technikum Mechanicznego (konserwator maszyn). Narciarz (170 cm, 65 kg), skoczek, reprezentant klubów zakopiańskich: HKN (1947-1948), AZS (1949-1956) i WKS (1956-1957). Niestety, kariera sportowa bez happy endu. Kiedy coraz skuteczniej zaczął atakować światową czołówkę, podczas zawodów w Harrachowie (1957) odniósł poważną kontuzję nogi i musiał zakończyć uprawianie sportu.
Wicemistrz (1956) i brązowy medalista MP (1957) w skokach, uczestnik międzynarodowych zawodów w Lahti, St. Moritz, Arosa i Winterthur (1957), gdzie był 6 w szwajcarskim tygodniu skoków i zajął 3 m. w konkursie o Puchar Marszałka Montgomery’ego. Ostatni rekordzista Krokwi przed jej przebudową (2 kwietnia 1956 osiągnął 93,5 m). Syn olimpijczyka Stanisława Gąsienicy Sieczki.
Zmarł 26 sierpnia 2006 roku.
*1956 Cortina D’Ampezzo: skoki narciarskie – 25 m. na 51 start., skoki 77,5 m i 71,5 m z notą 189.5 pkt (zw. Fin A. Hyvärinen skoki 81 m i 84 m z notą 227.0).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 195; Pawlak, Olimpijczycy, s. 78; Porada, Igrzyska, s. 841; Fischer, Kronika, s. 200-201; Szatkowski, St. Marusarz, król nart, s. 143; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 65, 393; Szatkowski, 50 lat WKS Zakopane, s. 338-339; Szatkowski, Od Marusarza do Małysza, s. 104-105.
