kpt. sł. st. WP, hokeista z Krynicy, czołowy napastnik warszawskiej Legii, olimpijczyk z Cortiny (1956) i Innsbrucku (1964), kapitan drużyny narodowej.
Urodzony 11 października 1935 w Krynicy – Zdrój, syn Kazimierza i Julii Krzak, absolwent liceum ogólnokształcącego, oficer WP (kpt. sł. st. WP). Trener, zawodnik (166 cm, 70 kg), napastnik KTH Krynica (1949-1955) i Legii Warszawa (1955-1968), gdzie rozwinął swój talent i z którą aż 7-krotnie wywalczył tytuł mistrza Polski (1956, 1957, 1959, 1961, 1963, 1964, 1967) oraz 5-krotnie wicemistrza kraju (1958, 1960, 1962, 1965, 1966). W ciągu 14 sezonów ligowych rozegrał 303 mecze i zdobył 206 goli.
Mimo stosunkowo skromnych warunków fizycznych osiągnął wysoki poziom mistrzostwa sportowego. Uzdolniony (jeden z wielu członków krynickiej kuźni talentów, który zasilił szeregi wojskowego klubu z Łazienkowskiej), pracowity, bojowy, dysponujący silnym strzałem zarówno „z nadgarstka” jak i z „klepki”, potrafił podporządkować się zawsze wymogom założeń taktycznych.
Szybki, widowiskowo grający skrzydłowy był przez wiele lat podporą mistrzowskiej drużyny wojskowych. 114-krotny reprezentant Polski (1955-1966), strzelec 41 bramek, kapitan drużyny narodowej grał na dwóch olimpiadach (1956, 1964) i uczestniczył w 8 turniejach o MŚ: 1955 RFN – 7 m., 1957 Moskwa – 6 m., 1958 Oslo – 8 m., 1959 CSR – 11 m. (gr. B-5), 1961 Lozanna – 13 m. (gr. B-5), 1963 Sztokholm – 12 m. (gr. B-4), 1965 Tampere – 9 m. (gr. B-1), 1966 Ljubljana – 8 m. Na IO i MŚ rozegrał 36 spotkań i strzelił 5 goli. Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Zmarł w Warszawie 18 października 1991.
*1956 Cortina d’Ampezzo: członek drużyny hokejowej, która po przegranej z USA 0:4 i Czechosłowacją 3:8 oraz zwycięstwie nad Szwajcarią 6:2 nie zakwalifikowała się do puli finałowej; w turnieju pocieszenia przegrała niespodziewanie z Włochami 2:5, ale wygrała z Austrią 4:3 i zajęła ostatecznie w turnieju 8 m. (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Bromowicz Henryk.
*1964 Innsbruck: członek drużyny hokejowej, która po przegranym meczu elim. z RFN 1:2, wygrała z Rumunią 6:1, Norwegią 4:2, Węgrami 6:2, Włochami 7:0, Jugosławią 9:3, Austrią 5:1 i uległa Japonii 3:4 zajmując 1 m. w grupie B i ostatecznie 9 m. w turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 200 (tu błędne wyniki z IO z Cortina); Pawlak, Olimpijczycy, s. 84 (tu błędnie dzień śmierci 16 października); Porada, Igrzyska, s. 840, 857; Domański, Śladem, s. 179, 180, 182, 190-193; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 69, 285, 288; USC Krynica-Zdrój, AU 83/1935.
