Ewa Grabowska-Gaczorek




trenerka, narciarka Wisły Gwardii Zakopane w konkurencjach alpejskich, mistrzyni Europy juniorek w slalomie gigancie (1980), wielokrotna mistrzyni Polski, uczestniczka ZIO w Sarajewie (1984).

Urodzona 8 września 1962 w Nowym Targu, córka Eligiusza i Wiktorii Popiołek, wykształcenie średnie, studentka krakowskiej AWF, trenerka. Narciarka, alpejka (165 cm, 56 kg), reprezentantka Wisły – Gwardii Zakopane (do 1987), podopieczna trenera Andrzeja Kozaka (kadra).
 
Na narciarskich stokach już wśród juniorek odniosła wielki sukces zdobywając tytuł mistrzyni Europy w slalomie gigancie (Włochy, 1980). W latach osiemdziesiątych czołowa zawodniczka, mistrzyni i reprezentantka Polski. 10-krotna mistrzyni Polski: w zjeździe (1979), slalomie (1980, 1983, 1987), slalomie gigancie (1979, 1981, 1983), kombinacji alpejskiej (1979-1981).

9-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1979, 1986), slalomie gigancie (1980, 1982, 1985-1986), supergigancie (1986-1987) i kombinacji (1986). Uczestniczka MŚ: 1978 Ga-Pa: 42 m. (zjazd), 50 m. (slalom gigant), 31 m. (slalom), 15 m. (komb.). Odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

*1984 Sarajewo: narciarstwo alpejskie, slalom gig. – 31 m. na  54 start. z czasem 2.27,55 (zw. D. Armstrong, USA – 2.20,98); slalom  spec. – 13 m. na 45  start. z czasem 1.39,62 (zw. P. Magoni, Włochy – 1.36,47).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 202; Pawlak, Olimpijczycy, s. 86; Zdebska, Mistrzowie nart, s. 57-62;  Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 69, 355, 356, 358; USC Nowy Targ, AU 745/1962.