GZOWSKI KAZIMIERZ ALEKSANDER (1901-1986)
rotmistrz 15. Pułku Ułanów Poznańskich, srebrny medalista drużynowego konkursu skoków w Amsterdamie (1928).
Urodziny 8 października 1901 w Summach (gubernia charkowska), syn Aleksandra i Wandy del Campo Scipio, ukończył 7-klasowe gimnazjum w Smiele (gubernia kijowska), po czym wcielony został do armii rosyjskiej i w składzie 11. p. Kozaków wziął udział w I wojnie światowej (1916-1917). Od 1 sierpnia 1919 w Wojsku Polskim (2. p. dragonów rtm. Kossaka, 3. dywizjon strzelców granicznych, 1. p. Szwoleżerów). Po Szkole Podchorążych i nauce w Centrum Wyszkolenia Kawalerii oraz w Centralnej Szkole Gimnastyki i Sportów skierowany został do 15. p. Ułanów Poznańskich, w którym przeszedł wszystkie etapy wtajemniczenia wojskowego (dowódca plutonu, dowódca szwadronu, p.o. dowódcy do spraw uzbrojenia). Niezwykle wysoko oceniał jego pracę dowódca pułku płk dypl. Rudolf Dreszer pisząc w służbowej opinii: „Od czasu przydziału do pułku pracuje intensywnie nad sportem konnym wykorzystując po służbie liniowej każdą chwilę na pracę sportową”.
W konkursach hippicznych uczestniczył od roku 1923. Szczególnie wyróżnia się (1928) podczas startów zagranicznych w Nicei, Brukseli, Amsterdamie, Warszawie, a w roku 1929 w Budapeszcie i Nowym Jorku. 3-krotnie zwyciężył podczas 5 startów w konkursach o Puchar Narodów (Nicea 1928, Warszawa 1928, Nowy Jork 1929). W swojej karierze sportowej Gzowski zdobył około 150 nagród indywidualnych i drużynowych w konkursach skoków i w WKKW, ale największy sukces odniósł na IO. Jak podają fachowcy, był zawodnikiem jeżdżącym elegancko, skaczącym pewnie i stylowo i tylko zły stan zdrowia wyłączył go z rywalizacji sportowej. Przeszedł w stan spoczynku (30 kwietnia 1935), ale kontaktów z 15. p. Ułanów Poznańskich nie zerwał.
W swojej macierzystej jednostce odbył kampanię wrześniową 1939 (walczył w bitwie nad Bzurą), a w połowie listopada był już w organizującym się we Francji 2. Pułku Grenadierów (dowódca kompanii), z którym łączył dalszy udział w II wojnie światowej. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie był instruktorem jazdy konnej. Miał uczniów także we Francji i Kanadzie. Kawaler Orderu Virtuti Militari zmarł w Londynie 25 czerwca 1986 i tam też jest pochowany.
*1928 Amsterdam: konkurs skoków indyw. – lokaty 4/5 na 46 start. z czasem 1.33,0 i 2 pkt. karne (zw. Czechosłowak F. Ventura – 1.34,0 i 0 pkt. karnych; konkurs skoków druż. – 2. msc na 14 start. z wynikiem 8 pkt. karnych (zw. Hiszpania – 4 pkt. karne ). Partnerami Gzowskiego (dosiadał konia „Mylord”) w drużynie byli: M. Antoniewicz i K. Szosland.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 206 (tu błędny dzień urodzenia 21); Pawlak, Olimpijczycy, s. 91 (tu błędny dzień i miejsce urodzenia); Duński, Od Paryża, s. 240-241 (tu błędne miejsce urodzenia Rostów nad Donem); Pruski, Dzieje konkursów, s. 305-306; Łysakowska, Jeźdźcy olimpijscy, s. 29; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; CAW:AP 4583 + 9402 + 10206.
