ISKRZYŃSKI STANISŁAW
ps. „Iskra”, hokeista na trawie z Łodzi, reprezentant Polski i olimpijczyk z Monachium (1972).
Urodzony 23 lipca 1950 w Łodzi, syn Feliksa (uprawiał sport, grał w piłkę i boksował) i Heleny Harbickiej, absolwent miejscowego Zaocznego Liceum Ogólnokształcącego (1980), hokeista na trawie (179 cm, 81 kg), rozpoczął karierę sportową w Budowlanych Łódź (1963), by po odbyciu służby wojskowej i grze w poznańskim Grunwaldzie (1970-1972) powrócić do łódzkiego klubu, gdzie występował do 1983. Napastnik. W reprezentacji Polski zadebiutował w meczu z Walią (5 maja 1971) rozgrywając w barwach narodowych (1971-1974) 34 mecze i strzelając 5 bramek. Uczestnik mistrzostw Europy (1974). Grał także w hokeja na lodzie. Mistrz Sportu (1983). Żonaty (Małgorzata Gałkiewicz) ma dwoje dzieci (Rafał, Katarzyna). Mieszka w Łodzi.
Bibl.: Pawlak, Olimpijczycy, s. 96; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 54-55 (tu podano, że był zawodnikiem rezerwowym); Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 134; Porada, Starożytne, s. 883 (tu jest nazwisko Iskrzyńskiego wśród 18 zawodników); Głuszek, Leksykon 1999 (tu nazwisko S. Iskrzyńskiego nie figuruje).
Olimpijczyk.
*1972 Monachium: członek drużyny hokeja na trawie, która w elim. wygrała z Kenią 1:0 i Meksykiem 3:0, zremisowała z Indiami 2:2 i N. Zelandią 3:3 oraz przegrała z Holandią 2:4, Australią 0:1 i W. Brytanią 1:2, zajmując 6 m. w grupie; w spotkaniu o m. 11-12 wygrała z Francją 7:4, zajmując w turnieju 11 m. (zw. RFN). Skład drużyny zob. – Choroba Jerzy.
| « powrót do listy |
