trenerka, mistrzyni Polski we florecie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, olimpijka z Rzymu (1960).
Urodzona 28 marca 1929 w Świętochłowicach, córka Bernarda Pawła i Franciszki Gertrudy Sośnica, absolwentka miejscowego Liceum Ogólnokształcącego. Florecistka (160 cm, 61 kg) Górnika Katowice (1955-1963) i GKS Katowice (1964-1968). Nazywano ją „pierwszą damą” polskiego floretu, była: 4-krotną mistrzynią (1957-1959, 1962), wicemistrzynią (1961) i trzecią zawodniczką Polski (1955) w konkurencji indywidualnej i aż 10-krotną drużynową mistrzynią kraju (1957-1960, 1962-1966, 1968).
Po zakończeniu kariery zawodniczej wieloletnia nauczycielka szermierki w MKS Pałac Młodzieży w Katowicach (1971-1993), wychowawczyni takich zawodniczek jak: Mariola Mucha, Iwona Baron-Burian, Barbara Malik, Barbara Szewczyk-Wolnicka. Zasłużona Mistrzyni Sportu odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi. Laureatka Honorowej Trybuny Trenerów i Wychowawców (1978).
Zmarła 14 grudnia 2012 roku w Niemczech.
*1960 Rzym: szermierka, floret ind. – 1 m. w grupie elim. (7 zaw.) z 4 zw. , 5 m. w grupie ćwierćfin. (6 zaw.) z 1 zw., odp. z konk.; floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad Francją 9:6 (Julito 2 zw.) i remisie z USA 8:8 – w trafieniach 47:47 (3 zw.) Polki zajęły 1-2 m.; w ćwierćfin. przegrały z Włochami 5:9 (0 zw.), zajmując 5-8 m. w turnieju (zw. ZSRR). Partnerkami w drużynie były: G. Migas, W. Kaczmarczyk, B. Orzechowska i E. Pawlas.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 217 (tu błędnie miejsce urodzenia: Chorzów); Pawlak, Olimpijczycy, s. 105; Borzęcki, Białą bronią, s. 6, 10, 55 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 104 i dalsze; Marzec, Historia medalami pisana, s. 62, 93-96; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 62; USC Świętochłowice, AU, nr 169/1929.
