menedżer, kierownik salonu jubilerskiego W. Kruk w Łodzi, hokeista Cracovii i ŁKS, reprezentacyjny obrońca, olimpijczyk z Sapporo (1972).
Urodzony 2 sierpnia 1948 w Krakowie, syn Włodzimierza (hokeisty, pierwszego trenera) i Lucyny Wawrzusiak, absolwent miejscowego Technikum Mechanicznego (1967). Hokeista, obrońca (176 cm, 80 kg) Cracovii (1966-1969) i ŁKS Łódź (1970-1980 i 1985), rozegrał w ciągu 15 sezonów ligowych 413 meczów i strzelił 131 goli. 107-krotny reprezentant Polski1969-1975 (strzelec 6 bramek) – uczestnik 5 turniejów o MŚ: 1969 Ljubljana – 8 m. (gr. B-2), 1971 Berno – 8 m. (gr. B-2), 1973 Moskwa-5 m., 1974 Helsinki – 5 m., 1975 RFN – 5 m. Po zakończeniu gry w kraju, grający trener belgijskich zespołów (1980-1994). Mistrz Sportu.
Zmarł 8 lutego 2021 roku w wieku 72 lat.
*1972 Sapporo: członek drużyny hokejowej, która w elim. pokonała RFN 4:0 i w finale, po porażkach z CSRS 1:14, Finlandią 1:5, Szwecją 3:5, USA 1:6 i ZSRR 3:9 zajęła 6 m. w turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Batkiewicz Józef.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 233; Pawlak, Olimpijczycy, s. 124; Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 76-77; Porada, Igrzyska, s. 879; Domański, Śladem, s. 179-180, 183; Cracovia, 1906-1986, s. 143; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 110, 285; Wywiad środowiskowy.
