KOŚCIELNIAKOWSKI ROBERT TOMASZ
|
st. sierż. sztab. WP, trener, szablista klubów warszawskich, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992), medalista mistrzostw świata.
Urodzony 3 maja 1964 w Warszawie, syn Andrzeja i Grażyny Dziurzyńskiej, absolwent miejscowego Technikum Elektromechanicznego (technik elektromechanik). Szablista (180 cm, 90 kg) stołecznych klubów: Marymontu i Legii, wychowanek Andrzeja Kościelniakowskiego (ojca) i Krzysztofa Grzegorka. Potrafił zaskakiwać rywali niebywałą wręcz, kocią zręcznością i umiejętnym wykorzystywaniem długiego zasięgu ręki. Ale walczył nierówno i zaskoczyć potrafił także bezradnością. 2-krotny mistrz (1989, 1994) Polski i 2-krotny zdobywca brązowego medalu MP (1986, 1987) w konkurencji indywidualnej oraz medalista MP w drużynie: złoty (1986-1989), srebrny (1983) i brązowy (1984). Największy sukces indywidualny na MŚ odniósł w Lozannie (1987) zdobywając brązowy medal, natomiast w drużynie wywalczył tytuł wicemistrza świata w Sofii (1986). Z drużyną szablową zdobył także tytuł mistrza Uniwersiady w Duisburgu (1989). Odznaczony m. in. srebrnym i złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty (Lidia), ma dwoje dzieci (Marcin, Agnieszka). Mieszka w Warszawie.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 236; Pawlak, Olimpijczycy, s. 127 (braki w wynikach z kariery sportowej); Borzęcki, Białą bronią, s. 6, 10, 68 i dalsze; Biuletyn PZS nr 1/ 97; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 80, 90 i dalsze.
*1988 Seul: szabla ind. – 4 m. w pierwszej elim. grupowej (6 zaw.) z 1 zw., 3 m. w drugiej elim. grupowej (5 zaw.) z 2 zw., 5 m. w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw., odp. z konk.; szabla druż. – w grupie elim. (4 druż.) Polacy wygrali z Kanadą 9:3 i ChRL 9:1 oraz przegrali z ZSRR 7:9, zajmując 2 m. w grupie; w ćwierćfin. ulegli Węgrom 8:8 – trafieniami (Kościelniakowski 3 zw.), w meczu o m. 5-6 pokonali RFN 9:4 (2 zw.), zajmując 5 m. w turnieju (zw. Węgry). Partnerami w drużynie byli: M. Gniewkowski, A. Kostrzewa, J. Olech i T. Piguła.
*1992 Barcelona: szabla ind. – 3 m. w elim. grupowej (6 zaw.) z 3 zw.; pierwszą rundę walk bezpośrednich przeszedł bez walki, w drugiej przegrał 5:6, 5:2 i 2:5 z J. Noltem (Niemcy), w pierwszej rundzie rep. wygrał 5:3 i 5:1 z G. Nebaldem (Węgry), w drugiej zwyciężył 1:5, 6:4, 6:5 M. Loftona USA), w trzeciej pokonał 6:5, 5:6 i 6:5 D. Grigore (Rumunia), w czwartej wygrał 3:5, 6:5 i 5:2 z G. Kirienką (WNP), w ćwierćfin. uległ 2:5, 5:1 i 4:6 J. Lamour (Francja), zajmując w turnieju 7 m. (zw. B. Szabo Węgry); szabla druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy wygrali z W. Brytanią 9:4 oraz przegrali z Niemcami 3:9, zajmując 2 m. w grupie; w ćwierćfin. ulegli WNP 2:9 (1 zw.), w meczu o m. 5-8 pokonali Włochy 8:8 – trafieniami (1 zw.), w meczu o m. 5-6 przegrali z Niemcami 6:9 (2 zw.) zajmując 6 m. w turnieju (zw. WNP). Partnerami w drużynie byli: M. Gniewkowski, N. Jaskot, J. Kisiel i J. Olech.
| « powrót do listy |
