mechanik, mistrz i rekordzista Polski w podnoszeniu ciężarów wagi średniej, olimpijczyk z Seulu (1988), mistrz Europy ze Stavanger (1996).
Urodzony 17 marca 1965 w Płońsku, syn Kazimierza i Janiny z d. Kosela, absolwent Zespołu Szkół Zawodowych im. Bohaterów Narwiku (mechanik).
Sztangista (170 cm / 75 kg) Świtu Nowy Dwór Mazowiecki, RKS Okęcie Warszawa i Światowita Myszków (od 1979), którego karierę sportową wspierali trenerzy: Bogusław Maliszewski, Mirosław Maj i Zygmunt Smalcerz. Rekordzista Polski wagi średniej (70 kg) w rwaniu – 157,5, podrzucie – 187,5 i dwuboju 350 kg i 8-krotny mistrz kraju (także w w. średniej 75 kg): 1986-1990 i 1993-1995.
Brązowy medalista MŚ 1997 (waga średnia 76 kg) – 362,5 kg (165+197,5) największe sukcesy odniósł na mistrzostwach Europy (wszystkie w w. średniej), gdzie zdobył: złoty medal i tytuł mistrzowski 1996 – 350 kg (160+190), 3-krotnie medale srebrne: w. średnia 75 kg 1990 – 355 kg (160+195), w. lekka 70 kg 1993-335 kg (155+180), 1995- 345 kg (157,5+187,5) i 2-krotnie medale brązowe: w. średnia 75 kg 1988 – 342,5 kg (157,5+185) i 1989 – 345 kg (155+190). Liczono na jego dalsze postępy.
Niestety. Po raz pierwszy niedozwolony środek dopingujący wykryto w jego organizmie przed IO w Atlancie (1996). Pauzował rok. Po kolejnej wpadce (w trakcie przygotowań do MŚ w Atenach i IO w Sydney), został zawieszony dożywotnio. Ujawnił wszystkie szczegóły i okoliczności zakupu i brania środków dopingujących i oświadczył”, że bez „koksu” nie ma mowy o rekordach i medalach”.
Mistrz Sportu odznaczony m.in. złotym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
*1988 Seul: podnoszenie ciężarów, w. średnia 75 kg – 6. msc na 25 start. z wynikiem 332,5 kg: 152,5+180 (zw. B. Gidikow Bułgaria – 375 kg: 167,5+207,5).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 234; Pawlak, Olimpijczycy, s. 126; Latuszkiewicz, Zielone bractwo, s. 30; Kronika Sportu, s. 980; USC Płońsk, AU 279/1965; Wywiad środowiskowy.
